geceleri ağlıyorum. sessizce, kimseler duymadan, kimselere duyurmadan, hissettirmeden. insanlara güleryüz gösterip de her gece özüne dönmek, içinde sürekli bir acıyla yaşamak çok zor. etrafından sürekli eğlenen, neşelenen birilerini görmek çok acı bir şeymiş. insanlar hakkında değerlendirme yaparken onları gözünden tanıyabilmek, karakterlerini iyi öğrenmek benim için çok kolay ve onların gerçekten hayattan zevk aldıklarını farkedebiliyorken, benim sadece yalan gülücükler, berbat espriler ve salak çocukluklarla onları eğlendiriyor olmam çok kötü. benim sürekli yalan söyleyen birisi olmam çok kötü! hem de yalana asla tahammül edemezken.
insanlar nedenini öğrenmek istiyorlar sen onların karşısında surat astığında.."neden?"..söyleyemem ki ben onlara, diyemem ki "yalnızım ben".. diyemem ki onlara ben "daha elini tutacağım biri yok, derdimi dinleyecek biri yok, beni sevecek birisi yok, kalbimdeki yükü paylaşmaya cesaret edecek birisi yok, düşüneceğim birisi yok, kalbimi vereceğim birisi yok, kalbinde yer edineceğim birisi yok."..bunlarla uğraşmaktansa ben de kendimi yalandan yaşıyorum. ben de en azından gündüzleri eğleneyim diyorum, geceler nasılsa benim.. geceleri oturup ağlıyorum sadece, salak salak vakit öldürüyorum..
ulan ben yaşamıyorum be! sanal alemde gerzekçe vakit öldüren milyonlarca insandan birisiyim, bu batağın içinde çırpınan ama bunları beyninin derinliklerine itmiş onlarca salaktan biriyim.. ama onlar bir denge kurmuşlar hayatlarında, ben bu dengeyi kuramamaışım hiç bir zaman. çünkü dışarda hiç bir zaman bu kadar "arkadaş" görmemişim ben. hiç aklıselim bir arkadaşım olmamış ki biraz baktığımda geriye. aklı başında sadece 2-3 arkadaşım olmuş zaten. ama bana aşkım diyecek, oturup da beni düşünecek bir sevgilim olmamış hiç. olması için uğraştım mı acaba? hayır, ben öyle kız peşinde koşacak birisi de değilim ki.. ben aşka inanıyorum çünkü, ama yalan sanırım o da. ama bir gün mutlaka olacak, kader diye bir şey varsa mutlaka olacak..
ama,
bir gün sevgilim olacak olan kız, haberin yok, ölüyorum ben. tükeniyorum, tek başıma savaşmaktan bıktım ben.. hayat bir kişiyi, birlik olmuş iki kişiden daha çabuk eziyor ve yok ediyormuş..
yokluğu, yukardaki gibi, daha açığa çıkmamış binlerce yazının yazılma sebebi olan kişi, şahıs, kurum..
sonsuzluk gibi kapkara olan parlak saçlarını koklamaya, onlara dokunmaya, böyle sanki bebekmiş gibi okşamaya, parmakları daldırıp tarar gibi yapmaya, biraz çekip, biraz ip gibi düğüm atmaya çalışıp, biraz da bukle bukle alıp, kıvırıp onu gözlerinin önüne düşürmeye doyum olmayan varlık.
hep de güzel oluyor bunun her yeri. öpe öpe bitirilemiyor.
köftesi var bir de. bir de mantar sote var. tavuklu pilav var. salata var, magnum var, max var, refiye var, aptal modemler ve llorando ve hepsinden önemlisi onu sevmek var.
dolapta kısır kalmış,
limon sıkıp yiyeyim dedim.
geç olmuş,
vazgeçtim.
bunun eskisi makbuldur. yenisine kimse kıymet vermez. ne de olsa yenisi elinizin altındadır. insan ulaşamadığı şeyi özlermiş. sevgili dediğin nedir ki; ilerde hüzünlenince, şişenin dibini görünce hatırlayacağın ve üstüne iki damla gözyaşı dökeceğin beyninin kıvrımlarından silueti fışkıran bir hatıra işte.
sevginin kıymetini bilmek lazım. eskitmeden sevmeyi denemek lazım.
ah sevgilim sen benim yorgun vazgeçmiş zamanıma rastladın, ah sevgilim bir bilsen seni nasıl severdim, demek istediğimdir.
tam olarak hatırlayamadığım bu şarkının sözleriyle..
dudaklarında erimekten daha mutlu bir sonun hayal edilemediği varlık.
bir de kokunuzu içine çekerek yatar yanıbaşınızda, göğüslerini dayar göğüslerinize.
ruh durumuna göre açıklaması değişen kimsedir. sizi sinirlendirmiştir, o zaman tavır yaptığınız kişidir.gıcık olduğunuz kişidir. ama herhangi bir gıcıklık yapmadıysa dünyadaki kimseyle kıyaslanmayacak kişidir. sevgili sevilendir. kişinin kendisinden fazla sevdiği,düşündüğü ve koruduğudur.
her şeyden habersiz gibi görünüp usul usul tüketendir ilişkiyi. gitmek istenildiğinde vicdana hükmeden, kalındığında aynı şeyleri tekrar tekrar yaşatan, hayatı kısır döngüye sokan, korkaklaştıran, yoran, bağımlı kılan. kimi zaman terk edeceği günden medet umdurandır sevgili.
