anne örgüsü kazakla tarfisiz bir uyum içinde olan, sevdiceğin aşkla ördüğü saadet halkasıdır, en soğuk gurbet akşamlarında, sıcak bir huzur misali boyna dolanır.
sevgiliye hediye vermek isteyen hatunun başvuracağı klasik ama en zayıf yerden yakalayacağı yöntem.
önce sevdiceğin hangi rengi sevdiği tespit edilip daha sonra çevredeki büyüklerden yardım istenir, örgü dergileri temin edilir.
büyük bir hevesle örülmeye başlanır, örülür örülür nedense bir türlü bitmek bilmez. sevdiceğe durum çaktırılmaz, ve evde örgü bitene kadar boyna dolanmış kalın yün ip ve elde şişlerle dolanılır.
vee bingo ! atkı bitmiştir.
buluşma yerine koşa koşa gidilir, cafedeki masada arkası dönük oturan sevdicek her şeyden habersiz sizi bekler.
bir hışımla atkıyı boynuna dolayıp gözlerini kapatırsınız.
hem sevdiceği korkutmuş hem de unutulmaz anlarına bir yenisini katmışsınızdır.
küçük bir not ; bu arada korkan sevgili ani refleksle tepki vermez çünkü sizin deliliklerinize alışmıştır.
çok derinden bir hediyedir, senin için bu kadar zaman ayırıp özenle ve zevkle yapılmış bir hediyeyi almak, ancak ayrılınca onu giymek, bırak giymeyi onu görmek bile her defasında nasıl koyar adama biliyo musun?
Boktan renklerle örülmüş olsa bile sonuçta el emeğidir sırıtarak çok beğendiğinizi söylersiniz, bunu söylerken öylesine bir boynuma takıp dolaba kaldırırım düşüncesi geçer fakat sevgiliniz her buluşmanızda ki bu eylül sonu başlayıp mayıs başına kadar atkıyı neden takmadığınızı sorar ve artık o el emeği atkı bir polemik konusu olmaya başlamıştır. ilişkilerde samimi olmak bunun için çok önemlidir en başta söylenecek emeğin benim için çok değerli dışarıda giymeme ama ömür boyu saklarım dense belki biraz kırılır sevgili ancak en azından ilerde kavga konusu olmaz.
artık bayatlamış bir hediyedir.sevgili özelse ona özel şeyler yapılmalıdır,moda olmuş şeyler değil.* gerçi günümüzde sevgili,aşk kavramları doğal olarak değişti ama siz istisna olunuz efenim..
