sevgilin yokken tek derdin sevgilinin olmaması.
sevgilin olunca yok sevdi sevmedi, aldatıyor mu, hala aşık mı, bu sene evlenir miyiz, ailesiyle sorunları mı var, iş yerinde sorunu var, hasta mı oldu... dertler uzar gider hiç bitmez.
bir müddet sevgili yapmak istemezsin ve rahat edersin. sonra bu rahatlığa alışma evresinde sevgili yapsam mı ki ? deyip vazgeçersin. en son aşama artık sevgili yapmak istesende artık yapamıyor, ilişki kurmakta, özverili olmakta zorlanıyor oluşunla kapanır. bu evreyi atlatabilen biri varsa da ''helal olsun!''.
Benim için, benim ciddi anlamda umursamaz ve dengesiz olmamdır. Bilmiyorum, belki de kimseyi gerçekten sevmemişimdir. Beni adam edecek biriyle karşılaşmamışımdır.
maddiyata verilen önemin sebep olduğu güvensizlik. amacı yuva kurmak değil zengin olmak olan tonla insan arasından doğru eşi nasıl seçeceğiz doğrusu bilemiyorum. cihangir, nişantaşı, etiler istiyorum, üçüncü köprünün ucunu istiyorum diyen tipler arttığı sürece güven problemi de artacak sanırım.
Sevgili yapmama nedenlerinin arasında yalnızlığa alışmak vardır dostlar ki bu en tehlikeli nedendir. insan bi kere alışıraa bu illete ne sevgi gösterebilir ne gösterilen sevgiyi alabilir.
