sevgili, her şeye rağmen sevilen ve bir türlü sahip olunamayan kişiye denir. sevgilim ise çok farklıdır.sevmediğin birisine de sadece onunla berabersin diye denilebilir. (bkz: en sevgili)
(bkz: hö) ahaha kelimelere bu kadar takılmayın mini mini insanlar.. sevgili de sevgilim de osman de mehmet de , gördüğünde kalbini hızlandıran durup durup konuşmak görüşmek istediğin insan , diğer tüm insanlardan farklıdır.. adı sıfatı mühim değil.. bu her kelimeye büyük manalar yüklemek yok sana aşığım ama sevmiyorum demeler filan ahahaha yazık lan.. çok holivud filmi izletildi bu jenerasyona..
mektup başında hitabet kullanımında,
sevgili : elaleme söylenebilir
sevgilim : ilişkinizin cinsellik içerdiği şahsa yönelik kullanılması, daha hayrınıza olur.
sahip olma farkı. bi de sevgili den sık sık bahsedilir... ancak ikide bir sevgilim kelimesi duyulmaz öyle ulu orta. zor.
somutlaştıracak olursak.. ki zaten somut.. ama kimilerine maalesef somut değil.. neyse... somutlaştıracak olursak:
yeniköy de bir dairesi olmayan kişiler sürekli: "yeniköy deki daireler şöyle pahalı", "sahildekiler şöyle güzel", "iç kısımlardakiler böyle kötü", "geçen bizim arkadaş yeniköy deki dairesini boşalttı", "ya bu devirde daire sahibi olmak da zor", "kiralasan sıkıntı" (yok) (kiralama örneği uymadı) (unut kiralamayı), "paramız yok ki biz de bi tane daire alalım", "ben bi kere denedim yok abi, "yeniköy meniköy tövbe bundan sonra" şeklinde iki laftan birini yeniköy de daire sahip olmaya getirir insanlar. akıllarda fikirlerde yeniköy deki daireler. dilden düşmez. öyle de mit.
ama yeniköy de daireye sahip hiçbir şanslı kişi ikide bir dairesini anlatmaz. yeniköy deki dairem şöyle güzel böyle mükemmel demez. sorarsın: "heee evet. var bi daire. hayırlısı olsun. sonunda nolucak bakalım ben de bilmiyorum. heralde temelli yerleştim bu sefer." derler. susarlar. şerefsizler.
el netice: sonuna aidiyet eki eklenmişse, fazla konuşulmaz, ortada dolanmaz o kelime. ek yoksa vay haline. ağızlara sakız olur.
not: temelli yerleştim de biraz şey oldu orda. unut yerleşmeyi.
