kesinlikle okuyacağım rubai şudur:
"bulut geçti, gözyaşları kaldı çimende
gül rengi şarap içilmez mi böyle günde
seher yeli, eser yırtar eteğini gülün
güle baktıkça çırpınır yüreği bülbülün
bu yıldızlı gökler ne zaman başladı dönmeye
kimse bilmez, kimse bilmez"
O uyurken en masum haliyle onu anlamaya çalışmaktır.
Ve yine en masum en içten duygularınızı o masumiyete anlatmaktır.
Onu öpmek istemek ama öpememek...
Dayanamayıp nefesinizi tutarak titreyen dudaklarinizla yanağına buse kondurmaktır.
Kendi cümlelerinizden şiirler okumaktır.
Sevgılı yatakta yatacak boyle sereserpe, ustude beyaz carsaf olacak, arasından bacagının bır bolumu cıkacak o carsaftan ve sen sıır okuyacaksın abe demezler mı adama manıta uyuyana kadar aklın neredeydı dıye.
