insanın sevgilisi olunca kendine dikkat etmesi zorunluluğunu hissetmesidir. insanın canını sıkar ne biliyim sevgililikten soğutur.hiç olmasın daha iyi dedirtir rahatı bozdurur. sabah sabah erken kallkarsınız. spor yaparsınız. maske yaparsınız. buluşulmadan önce sigara içemezsiniz. suskunluk sizi öldürür muhabbet etme zorunluluğu hissedersiniz. aradan zaman geçer sevgili gözlerinin içine bakar falan şu anda öpüşmek sorundamıyız acaba diye düşünürsünüz. sonra olsa nolcak olmasa nolcak dersiniz. öyle hayatınıza bir sevgilinin girmesi dayatılan zorunluklar genellemeler. garip hisettiren olaylar bütünü gerek varmıdır bunlara dedirtir.
buluşulmadan önceki akşam yemeğiyle sabah kahvaltısını yapmazsınız, haftalık kaş, bıyık, tüy unsurlarından kurtulursunuz, sürekli telefona bakarsınız. karın ağrısıdır, zor iştir.
gerekli olan, ancak boku çıkarılmaması gereken zorunluluktur. mesela her buluşmaya gitmeden evvel kulakların içi pamukçukla temizlenir, sonracığıma burun delikleri iyice kontrol edilir. burnunun boku iyice taharetlenir. kıl var ise tokai çakmakla boff! yakılır. dişlerin arasında maydonoz kalmamasına özen gösterilir.
düşünsenize kızla çok romantik bir hava yakalamışsınız tam o esnada kız su ister garsona seslenmek için dönersin, o arada kız senin kulağının içini görür; bakar ki cibali foseptiği gibidir. hoşlandığı, aşık olduğu adamın kulağında yılların kir birikimi yatmaktadır. ya da tam öpüşecekken adamın ağzının içi fare ölüsü gibi kokuyordur. bu durumda karşınızdaki insan sizi önündeki 700 yıl görmek istemeyecektir.
hatta ve hatta mahşer günü hakların tesliminde dahi karşılaşmak istemeyecektir sizinle. ''tamam benden yana ne varsa helal ettim'' deyip bok gibi ortada bırakacaktır sizi. dolayısıyla pis ve salaş olamazsınız hiçbir zaman. hele ki gözünüzde çapak olursa yandığınızın resmidir. artık burnunuzdan asprin yapmanın tadına da varamayacaksınız demektir.
gerçi bu evre kısa bir süreliğine devam eder. belli bir samimiyet noktasına geldiğiniz de bu engellerin tümü kalkar. bir de kız arkadaşının yanında rahatça osuracak seviyeye geldiniz mi kendinize dikkat etmenizi gerektiren tüm zorunluluklara ihtiyaç yoktur. çünkü yanında altınıza sıçsanızda, siz onun pıtırcığı olmaya devam edersiniz vesselam.
ilk buluşmada tiril tiril giyinir, kasıntıdan nefesi büzükten alıp verirsiniz. Öyle ki, herkesin osuruğu kokar arkadaş, kokmadığını düşünen yada ben osurmam diyen var mı derseniz ben diye vakur bir duruş sergileyebilir bu evlad-ı insanlar. bi süre sonra kokuyu aldın mı hayatım gibi diyaloglara şahit olunabilir.
davranışlarına dikkat etmek birinci düstur, onu üzücek en küçük şeyi düşünmek lazım belki, belki hassas biri, zor oluyo ama sevince onu üzme ihtimalini göz ardı etmekten kötü bi şey olamaz!!
