Popüler kültürün öyle istemesi. Yoksa ne gerek var evlenmeyeceğin insana bağlanmaya, o güzel sevgililik, hatunluk, vs. sıfatları yıpratmaya. Karşılıklı olarak vücutlarınızı beğendiğin kişiyle seks yaparsın bağlanmayı düşündüğün birine denk gelene kadar.
Uzun zamandır sevdiğim kıza açılmayı planlıyordum. Sonra tam da bu başlık gibi anlamsız sorular sormaya başladım kendime;
-ulan ben bu kızı uzaktan seviyorum.
+evet
-peki ya açılırsam ne olacak?
-sinemaya götürüm, yemek yediririm, belki sevişirim... eee sonra?
+sonrası yok işte bro
+hergün aynı bokun laciverti olacak.
-ee ne yapayım o zaman?
+uzaktan sevmeye devam et.
- ...
Diye kendimle biraz sohbet ettikten sonra kararını vermiş bulundum.
sevgili olmak resmi bi kurum gibi düşünülmemelidir. vakit geçirmekten hoşlandığınız biriyle daha çok vakit geçirin, zaman her şeyi halleder.
yangından mal kaçırır gibi çıkma, sevgililik teklifleri, yemekler, "sevgililer napar" "sinemaya gider" "bizde gidelim" "sevgililer günü yaklaşıyor hemen plan yapalım" ne gerek var abi bunlara, boş aşk edebiyatı yapmak istemiyorum ama olacağı varsa olur, aranızda arkadaşlıktan öte bir bağ oluşacaksa oluşur, zamana bırakın ve kendinizi iyi ifade edin..
insan belli bir yaşa geldikten sonra duvarlarını da inşa etmeye başlıyor. Öyleki arkadaşlar dahi bu duvarların dışında kalabiliyor. işte sen kendi yarattığın yalnızlığında birini istiyorsun en içeriye gerçek sana ulaşabilecek birini. Sevgili ama sahiden sevgili de burda giriyor devreye... Ve bir müddet sonra duvarların sevdiğin oluyor. O koruyor seni tüm o duvarın dışındakilerden...
sevgili denilen şey swvgiyle olur ki bu da ayrilmayacak mıyım zaten dusuncesini barındırmaz. siz sevgilinin manita yapmak takılmak olmadığını kavramadan bunu zaten çözmeniz beklenemez. adam ayrilmayacak miyim zaten diyor ya. elinden geleni yapacaksin mutlu olacaksin edeceksin ki ayrilmayasin.
