insana aynı anda hep mutluluk hemde hüzün veren durumdur.yatağa girip uyumaya çalışırsın çünki sabah işe gitmek zorundasındır.sağa dönersin sola dönersin heryer sevgili kokuyordur. yüzüne anlamsız bir tebessüm yerleşir.sonra kokladıkça özlediğini hisseder hüzünlenirsin..neden kokusunu bırakıp gidiyor diye düşünürsün ve her gece onla uyuyup deli gibi kokusunu içine çekmek istersin...
iyidir güzeldir ki onlar, tüm misafirlerden saklanan yastık, yorgandır.
lakin; ne zamanki sevgiliden ayrılırsın, işte o zaman istenmeyen yastık, yorgan haline gelerek, en sakallı en pis misafirlere bile ikram edilecek yegane şey haline gelir. yıkamadan sonra ise;
Bi donem eski erkek arkadasimin kokusu ile uyuyordum kendisi askerdeydi. Sapkasi vardi. Ona kokusunu sıkıyordum.sonra sapkaya ayicik misali sarilip uyuyordum. Lanet olsun boyle sevgiyeee.
