Elf kizlarini kiskandiran yarim ile konya sokaklarin da kol kola geziyorduk. Oglenin serin ruzgari ikimizin de ceketlerini yanina almasina sebeb olmustu. Ben bildigim en neseli sarkilari soyliyor iken , o da aniden cikan kedilere yüzünden urkup sicriyor ve ikimizin de gulmesine sebeb oluyor du.
Epey bir yol kat etmisken onumuzde bir cafe belirdi. Oldukca guzel bir yere benziyordu uzaktan. Icime bir huzursuzluk girdi. Altinci hisslerim devreye girmisti. Kendimi yatistirmak istiyordum ve sevgilimin elini sıkıca tutarak gozlerine odaklandim.
O da neydi oyle yarimin korkudan dudaklari titriyor ve yuzunun rengi sararmisti aniden. Damla damla alnindan akan terleri izler iken birden onun izledigi yere, bakip neden bukadar adrenalin salgiladigini ogrenmeye karar vermistim.
Bakmaz olaydim. Karsimda elli kisilik bir apaci grubu ellerinde coplar ile bize bakip kis kis guluyordu. Arkama bakip kacabilecegimiz bir delik aradim. Ama yok nafile mahser alani gibi tiklim tiklim insan kayniyordu. Komik olan ise hepsinin tek tip olmasi idi. Iclerinden en yasli olani kirkbes yaslarinda bir amca, son olarak duydugum sozleri sarf etti + gebertin la su kefereleri.
Saniyeler sonra yere yigilip yildizlari gordum. Tekrar ayildigim da ise hastahanenin acil bolumundeydim. Askimin nasil oldugunu ogrenmek istedigim de hemsire bana tehlikeyi atlattigini soyledi.
Ask icin ne badireler atlattik ama ölmedik. Daha da guclendik.
