insanın aklında en çok yer edendir. beşiktaş ta görüşmüştük yaklaşık iki ay görüşemeyeceğimizi bilerek çok konuşmuş çok eğlenmiş, gitmeme yakın meydanda çılgınlar gibi öpüşmüştük. uzun zamandır kötü giden ilişkiyi rayına soktuğumuzu sanıyorduk.
ama öyle değildi. kanserli bi hastanın ölümden önce kendisini sebepsiz yere iyi hissetmesi gibiydi o son görüşme.
