Günlüğe başlarken günlükle merhabalaşma , selamlaşma sözcüğüdür. Çoğunlukla yazıya başlamadan önce sevgili günlük diye başlanır. istisna olarak bazılar 'merhaba günlük' , 'naber lan günlük' diyede başlarlar.
şimdi biz büyümüşüz, ' zaten bize kadar kirlenmiş olan dünyayı biraz da biz kirletelim, temizlemeye ne gerek var ulen? ' demişiz, büyüdükçe kirletmişiz, kirlettikçe telli turnayı, uçurtmayı vurmuşuz acımadan, atan kalpleri sektesiz düşüncelerimize kapılıp bizden mümkün olduğunca uzağa, siyahın içine fırlatmışız yerleştirecek onca ruhsuz beden dolanırken etrafta. bize 'el ele el ele verin çocuklar...' diye şarkılar öğretmişler, küçükken elini tuttuğumuz arkadaşın büyüyünce acımasızca kafasına basmışız dışarıdan verili, bize zerre ait olmayan başarı anlayışımız yüzünden. huzur, paylaşım, sevdiklerinle yanyana olmak değil de para, otorite, hırs olmuş kaliteli insan olmanın püf noktaları. filler ve çimen olmuşuz. bize güzel denen herşeye yetişmeye çabalarken toprağa ne kadar yakın olduğumuzun bile farkına varmaktan aciz kalmışız sevgili günlük yafs...biz büyüdük, bizden sonrakilere sabır.
bugün de hiç tanımadığım, ne düşündüğünü neler yaptığını bilmediği binlerce insan için genelleyici ifadeler kullandım. alakalı alakasız pek çok karşılaştırma yapıp, yine o tanımadığım binlere çeşitli ithamlarda bulundum. "şehit"leri çok düşündüğümü, geri kalanların ise bunu önemsemediği imalarında bulunarak karma kastım.
elmalarla armutları karıştırdım. önüme devletin servis ettiği metinleri okuyup bol bol devlet güzellemeleri yaptım. yine kendimi "insan" dışında her leye izafe ettim. kendilerini sembolik olarak bir şeye izafe edenlere ise bastım küfrü. onların asıl demeye çalıştıklarını, onca faili devlet varken neden bir kişi için ısrarla bu kadar yürüdüklerini anlamak için hiç bir çaba sarfetmedim. ama gerek yok ki. ben hem siyaset bilimci, hem iktisatçı, hem uluslararası ilişkilerciyim ne de olsa. bi' insan değilim o kadar. vatan da kurtardım haa. darısı başka bir ırkçı salyaların akıtıldığı güne artık. zira daha kasacak çok karmam var.
bu sabah erken uyandım, sabahın köründe kalkmışım ders mi çalışacağım bir de deyip geri yattım. uyandığımda saat 12 olmuştu. buzdolabının kapağını açmadan önce nasıl bir manzarayla karşılaşacağımı biliyordum ama açtıktan sonra şaşırmış gibi yaparak hemen buzluğa yöneldim. buzlukta bir şeyler olmalıydı. evet vardı. kafamı dolabın kapağına çarptığım gün doldurup koyduğum buz kalıpları. derken bi bakmışım saat 21:19 olmuş sözlükte entry giriyorum, öyle işte.
ÇOK HASTAYIM SEVGiLi GÜNLÜK.BURNUM AKIYOR DELi GiBi.BAŞIM AĞRIYOR. GÖZ KAPAKLARIMA HAKiM OLAMIYORUM.
HER ZAMAN OLDUĞU GiBi KiMSE BENi SEVMiYOR YiNE. HERŞEYiN ÜSTESiNDEN TEK BAŞIMA GELDiĞiM GiBi HASTALIKLADA TEK BAŞIMA BOĞUŞUYORUM.
sevgilime sürpriz olsun diye temizliğe giriştim. önce süpürdüm, sonra baktım halıların çırpılmaya ihtiyacı var; açtım pencereyi, başladım çırpmaya.
karşı apartmanda küçük bir çocuk bana "abi" dedi. malum, saçlarımın 3'e vurulu olması dolayısıyla beni erkek zannetmesi normaldi. yine de çok bozuldum ama gülümsedim çocuğa. o sırada bir yerden kadın sesi duydum. "kolay gelsin." diyordu. gülümsedim yine. yine karşı apartmanda bi kadın pencerede.
- teşekkür ederim.
+ temizlik mi var? (gülücük)
- öyle gibi. (gülücük)
burada konuşmayı kesip bilgi vermek istiyorum. sevgilimin odasının bir penceresinde perde yerine sarı bir çarşaf var. kenarı pencerenin dışına sarkık halde duruyor.
+ bi ara da şu sarı çarşafı kaldırsanız *
- neden? rahatsız mı oluyorsunuz?
+ evet çok rahatsız oluyorum *
- sizin de her gün perdeniz aralık, ben de bundan rahatsız oluyorum. bir şey diyor muyum ben?
+ yine de kaldırsanız iyi olur :@
8.11.2011 - bugün odun kestim.
9.11.2011 - bugün odun kestim.
10.11.2011 - bugün odun kestim.
11.11.2011 - bugün odun kesti...
12.11.2011 - bugün odun kest...
13.11.2011 - bugün odun kes...
14.11.2011 - bugün odun ke...
15.11.2011 - bugün odun k...
sevgili günlük bir nevi küllüktür sözlük. bastırarak infaz ettiğimiz ve hiç ağzımıza alıp ses tellerimizle seviştiremediğimiz o anları, düşlerimizi, yaşanmışlıklarımızı lüzumsuzca söndürdüğümüz ve kendimizi kandırmak için bir de önüne sevgili yaftasını koyduğumuz küllüktür.
sevgili küllük demişken karalamadan geçmek olmaz. sevgili günlük,
takdim tehir denilen illet yakamı bırakmamak için elinden geleni yapmakta.
ondan kurtulmanın tıbbi araştırmaları içinde kıvranırken, öykünerek birinin tıpkısı olmaya çalışan insanlar düşüyor hemen ardından zihnime. ve otistik coğrafyamın volkanları rengimi kızıla boyayıp belli ediyor tiksinmemi.
cümle kurmaktan muzdarip insanlar ve öykünenler bu hayatın gayri resmi sömürücüleridir.
evet siz! gidin ve sizin için gramere eklediğim şuursuz zamanın çekimleyicisini kullanın.
sevgili günlük bugun üniversiteye başladım çok mutluyum çok heyecanlıyım. burda kızlar teklif ediyormuş öyle duydum. oltayı attım bekliyorum. ayrıca her yerde gül resmi var ambulanslarda bile. insanlar şirin. burada bütün kış kar yağıyormuş.bir an önce yağsa da biraz eğlensek.
sevgili günlük hala teklif gelmedi hava iyice soğudu. sosyalleşme çabalarındayım. evimiz biraz tepede kalıyor. okulda biraz uzak kalıyor ama karda yürümeyi de seviyorum bi an önce yağmaya başlasa...
sevgili gülük burada hala kar yağmaya başladı her yer kartpostal gibi oldu ama soğuk sinirlerimi yıpratmaya başladı. hala teklif ediyorum artık biraz zorluyorum ısrar falan ediyorum ama bakalım artık.
sevgili günlük bu amkoydumunun yerinde ne işim var anlamadım. tercih listesini yaptığım güne lanet okur oldum. kar 1 metre oldu hayat durdu nerdeyse zikerim böyle üniversiteyi kızların hepsi bıyıklı (bkz: bok atma evresi) (bkz: erişilemeyen ciğer sendromu). kızlar teklif ediyomuşmuş... bakmıyolar bile. gökten kız yağsa bize çüklü olanı düşer zaten amk ben böyle işin içine sıçayım.
sevgili günlük;
dün ne güzel başlamıştı hatırlarsın, ama korktuğum başıma geldi ve sevgilimle kavga ettim. her şey iyi başlamıştı halbu ki. bir ara dışarı çıktık, ben sosisli sandviç almak istedim hanımefendi karşı çıktı. neymiş yürüyerek yemek yenilmezmiş. durduk yerde kavga çıktı. sonunda dayanamayıp karşıdaki lokantaya gittim ve patlıcan musakka söyledim. garson tabağı getirir getirmez hatunun yanına koştum ve yürüyerek yemek öyle yenmez böyle yenir diyerek elimde tabak yürümeye başladım. bir yandan da musakkayı yemeye çalışıyorum. kız kaçmaya başladı, ben de peşinden koşuyorum. bir ara ağzımdan köpükler çıktığını farkedince durakladım. elimdeki tabağı çöpe atıp eve döndüm. sevgilimin telesekreterine not bıraktım umarım arar.
bir yarı-peri-masalının içinde yanlışlıkla unutuldum sanırım. son bi kaç gündür olanlar benim başıma gelmiyor sanki. başka birinin hayatını yaşıyor gibiyim. yanlış masala düştüm sanırım! ama burası öyle güzel ki.. burada sıkışıp kalır mıyım yoksa bunu yapan hatasını fark edip çekip alır mı bi gün beni bu rüyadan? ha bi de yüzümdeki aptal gülümseyi çok sevdim, ömrü ne kadar olacak bakalım.. çiçekler, böcekler falan işte.. hayat garip.
sevgili günlük bugün laboratuvarda önce hekzanı sonra motor yağını en sonda tolueni bir güzel soluyup kafayı buldum, sonra kafayı yemiş bir yüksek sıcaklıkta bir saat eve gitmeye çalışırken otobüste ters oturduğum için alakalı alakasız herkese saydırıp kusmamak için kedimi zor tuttum.
bugün gayet gerizekalı bi gün. gerizekalı olabilmesi için dişe dokunur bi sebeb de yok halbuse. standartlar dahilinde ki asab bozucu işler, insanlar, yorgunluk, telaş, stres, abuk subuk haller.
bazen diyorum ki g.tümü götürsem güney' e doğru. nasıl olur ?
hani ben böyle yazıyom, ediyom, soruyom sen cevap vermiyosun ya, acayip hoşuma gidiyo be günlük.
zalak mısın sen günlük ?
