sevgili günlüğüm..
Hayatıma geri dönme kararı aldığımdan dolayı en başından düzenimi kuruyorum işte. ilaçlarımı kullanmaya başlıyorum ama bunu sadece kendim için yapacağım. Hayatım hiç olmadığı kadar yolunda işte buna şaşıyorum maazallah kıçımı kaşıyayayım da nazar değmesin 
ayıkladım hayatımdan çer çöpleri..
Şarkımda çok güzel bu akşam
^^^sen hep kendine önlemler aldın ben kendime yasaklar koydum önümüzde barajlar var bu su hiç durmaz ^^^ ta ta ta
Bu gecelik bu kadar bebeğim allah yeryüzündeki bütün insanları mutlu etsin hepimiz küçük gülüşleri hakediyoruz
Ne kadar zor durumlarda kaldıysam da döktüğüm her gözyaşı kadar acılarım kadar seviyorum yaşamayı
bir giristir.
Simdi yalansiz dolansiz gunlugumdeki son sayfada yazanlari aynen aktaracagim.
"Sevgili gunluk,
Dil ogrenmek cok guzel ama biraz zor olabiliyor..
Keske daha once ilgilenseydim.
Bilhassa 15-16 yasindayken.
Ilgi alanlarimi yeni yeni kesfediyorum..".
cümleme başlarken son günlerde 1 kilo aldım şu an 55 kilo oldum ama yine zayıfım farkındayım babam bünyen öle sen vitaminsizsin diyor annem ise sen az yemek yiyorsun evladım diyor keşke bende bunu dert edebilsem bu basit fakat günlük mezun olalı 26 haziranda 1 yıl olacak ama yine işsizim para yok ulan hoşlandığımız kızla bile sırf bu sebepten yaklaşamıyoruz ah ula ah para yok mutluluk yok hemde vitaminsizim en iyisi yatayım psikolojim resesyonda bu aralar.
sevgili günlük çok yorucu geçiyo ya günler. okul arkadaşımın hamile olduğunu öğrendim hem de facebooktan, ne boktan bi durum, ne zaman evlendin haber bile vermedin puff çok kırıcılar çok.
sevgili günlük, sıradan bir gündü. sabah kalktım kahvaltı ettim okula gittim, eve döndüm yemek yedim , akşam real'i yendik, sonra çay içtik falan...her zamanki şeyler işte...
bir senenin daha sonuna kadar geldik. her senenin girişinde hep kendime "bakalım bu senenin sonunu da görebilecek miyim ?" şeklinde soru yöneltiyorum ve bu işlemi bir kaç saat sonra tekrar edeceğim..
ben yeni yılları pek kutlamam bilirsin günlük. bundan 2 sene evvel hacı bayram camiine, yeni yılın ilk sabah namazına, gittiğimde imam'ın dediklerini hiç unutmam. şöyle demişti imam "bu günahkar gecenin sabahında" evet bu gece günahkar bir gece sevgili günlüğüm bu ve hatta gece hep günahkar olarak kalacak..
yeni yıldan bir beklentim yok canım günlüğüm. bu yıl da geçmiş yıllar gibi sade, alelade, sıradan bir yıl olacakmış gibi geliyor bana. can sıkıntıları, küçücük mutluluklar, küçük başarı ve başarısızlıklar, yeni arkadaşlar, yeni başlangıçlar, küslükler, dargınıklar, parasızlıklar yani sıradan olan herşeyin yaşanacağı, hiç bir sıkıcı duruma hak geçmeden hepsinin teker teker yaşanacağı bir yıl olacak..
senin de yeni yılını en kalbi duygularımla tebrik ediyor ve daha nice senelere senin sayfalarında girebilmeyi yüce allah'tan niyaz ediyorum..
olur işte böyle şeyler günlük. sen seversin o sevmez seni. ama bu kadar garip bişey yok bence. nasıl olur di mi? nası sevmez seni?
anneannem olsa gerçi, "her seven kavuşsaydı kızım" derdi. ah be anneanne. diyorum bigün onun da davetiyesi ulaşır elimize. ve o davetiyedeki kız ben olmam. ne acı.
bugünde hayatım canıma okudu. gözlerim olup olmadık yerlerde doldu taştı. kendime küfür ettim. o kadar yolu ve iki günlük tatilimden bir günümü iş görüşmesine gitmek için harcadım. benimle görüşecek kişi bile şaşkınlığını gizleyemedi şehirlerarası isteğime bravo değip durmaktan kendini alamadı. işi alacağımı zaten herkes biliyordu. işi aldım ama sevinmedim. başkalarından tebrik mesajları gecikmedi ama annem arayıp tebrik etmedi. babam zaten dünden başlamıştı söylenmeye o işin daha oluru yakını yok mu diye. tüm bunların üzerine eski sevgilimi düşünüp sinirlendim gene. bi küfürde ona savurdum. kullandığım deniz taşıtı uçuşa geçti thy bile rakibi olamazdı. midem o kadar bulandı ve gözüm o kadar karardı ki, bozuk para için bozdurduğum 100 liradan, eksik para veren esnaf kazığı yedim. yorgunluğum o kadar gözümden okunuyormuş demek, abi de suistimal etmekte gecikmedi. haliyle eve geldim ve hayatımın o kadar boktan o kadar rutin işi arasında sevincimi yorgunluğumu hüznümü ve ruh halimi paylaşacak, paylaşsam bile anlayacak kimsem olmadığı için sözlüğe girdim. sende bişi anlamayacaksın ama olsun.
şimdi uyuyorum. eğer yarın uyanamazsam benim için çok daha huzur verici olur. sakın arkamdan üzülme, git iki denize havuza gir tatil yap benim yerime. merhum hasret gitmişti canına deysin diye..
günlükten ziyade;
anlık, haftalık, iki günde 1 günlük şeklinde tuttuğum; kendisyle ''kardeş'' diye muhattap olduğum eşsiz defterdir efenim ehehe. hoş dediğim gibi, anlık oluyor günü gününe olmadığı için. öyle bol aksiyon içeren hayat yaşamadığımızdan ötürü yazacak pek bir şey de bulamıyoruz. gerçi son zamanlarda absürt yazılar ile dolar oldu kendisi. kulakları çınlasın iyi idare ediyor beni zira pek çekilecek dert değilim.. selamlar güllük, sevgili günlük ^^. ****
sevgili kelimesini yalnızca seninleyken kullanıyor olmam çok acı biliyorum. iyi ki sana böyle bir sevgi dolu ünlemle başlama şerefini atalarım bana bahşetmiş.
sevgili günlük,
sevgilim günlük "sevgili günlük" dediğimi görürse beni artık sevmeyebilir sevgili günlük. bu sebepten ötürü günlük "sevgili günlük" yazmayacağım artık sevgili günlük. sevgilimi senden çok sevmem seni sinirlendirmemeli sevgili günlük. sevgilim günlük.
sevgili büllük,
boktan bi günün ardından sana yazıyorum yine. yazmakta olduğum hatun çizdi beni malum. sana yavşayacağım yani. içimde böyle anlam vermediğim bi ağırlık var. yok yok, akşamki kuru fasülyeden değil. ulan sen de bizi iyice ruhsuz yaptın hee. adam ol 2 dk. neyse. yarın belki yine uğrar yazarım sana.
seni benden başka kimsenin kirletemeyecek olması gururuyla kapıyorum gözlerimi. sen de sayfalarını ört üzerine. üşütme. hadi bakalım.
bugün küçükken aşağılık, yalancı bi adam olduğum aklıma geldi. güldüm sonra.
ilkokul 3. sınıftayım, sınıf öğretmenimiz sağ olsun ders sırasında, hala bir araya gelir iki lafın belini kırarız bazen, sınıfta kimin arabası var el kaldırsın diye sormuştu, hemen el kaldırdım, ne arabası fakiriz bildiğin, bahçedeki semiz otlarıyla karnımızı doyuruyoruz, ama yanlış olmasın bahçe işleri için el arabamız vardı doğru..
sıradan soruyor arabaların markasını öğrencilere: şahin, hacı murat, anadol diye gidiyorlar, sıra bana geldiğinde, "bizde rover var öğretmenim" dedim, o dönemin çocukları bilirler, şu kadar sana yağ pakedini yolla,rover kazanma şansını yakala gibi absurd sloganları vardı reklamların.
roverı duyan öğretmende şaşkın bi ifade belirdi.
yalanların er yada geç ortaya çıkacağını o zamanlar bilmiyordum.
-senin yalanını sikeyim çocuk- hoca ne sorsa parmak kaldırıyorum, siki olan parmak kaldırsın, babasının ehliyeti olan parmak kaldırsın, annesinin ehliyeti olan parmak kaldırsın, bi tek ben el kaldırınca hoca ismimi tahtaya yazdı, götüm tavan yaptı amk. annem bisiklet bile süremezdi sorsan, sikeyim işte o zamanlar sınıfta bi afete vurgundum, hep ondan bu yalancılıklar.
ertesi hafta veli toplantısı yaptı öğretmen, sınıfta parmakla gösterilen öğrencilerden biriydim çalışkanlık konusunda, her toplantıya annemi gururla yollardım tabii ki.
bizim roverın üstüne hararetli bi konuşma yaşanmış, annemle öğretmen arasında.
öğretmen maddi açıdan durumumuzun gayet iyi olduğunu, yürüyüş mesafesinde okulun bana çok uzak olduğunu, evimize yakın olan eğitimi de gayet yüksek olan özel bi okula kayıt ettirilmemi söylemiş bunun üzerine "aman hocam ne iyisi biz işçiyiz, katkı payını zor ödüyoruz" demiş annem. Öğretmen de hayretle "ama Rover marka arabanız var"demiş
"ah hocam reklamlardan görmüştür" dedikten sonra utanmış annem.
eve gelince bi güzel terlik yemiştim valideden.
Bu kadarla bitse iyi;
ertesi gün dersin ortasında öğretmenimiz dışarı aldı beni.
roverımız olmadığını, fakir olduğumuzu öğrendiğini, yalancılığın küçük yaşta başladığını, bir gün elbet ortaya çıkacağını" söyledi.
ağzımı açamadım, açsamda ne diycektim ki, başımı öne eğdim.
yalan söylediğim için yıllar önce kendimden utanmıştım, bir daha da yalan yüzünden utandığımı gören olmadı.
günlük sen küçükken yalan söylermiydin bilmiyorum ama bugünün büyük yalancıları küçükken de yalan söylüyorlardı bence.
