ilişkilerin kurulduğu tahteravalli dengesini hatırlatan bir sözdür. bir ilişkide mutlaka bir taraf ağır basar, diğer tarafın da ayakları yerden kesilir. ta ki yükseklik korkusu onu sarıncaya dek bu böyle gider. indir dersin indirmez, bırak dersin bırakmaz ya.. öyle bir şey.
bana 4S kuralını hatırlatan olay. insan sevgilisine deger vermeyecektir de kimse verecektir? bu durum sevili olunan kişinin hoşuna gideceği ve daha çok seveceği yerde neden gaddarlaşır ya da defolup gider? bir insan neden adam gibi sevmek varken sevgiden şımarıp götlük yapar? gibi soruları da akla getirir. (bkz: insanın yaratılışındaki mantık hatası)
cok dogru tespit. deger gordukce uzaklasir. cunku onun icin bi anlami kalmamistir artik. hersey gulluk gulistanlik olmustur. sirf bu yuzden onu cok seven insani aldatir. yazik.
gaflettir. ilerleyen zamanda kendini zora sokacaktır. pohpohlanmaya ve hoşgörülmeye çok alıştığından çıtasıda yüksektedir. karşısındakinin göstereceği ani cesaret karşısında, abondone olacak ve özgüven kaybı yaşayacaktır. kişiye her zaman hak ettiği değeri vermek, değer bilen insanlar için, çok güzeldir. zamanımızda politik olmayı maharet sayan sefiller yüzünden, maalesef ikili ilişkilerin samimiyeti pek kalmadı.
doğru tespittir. ancak denge her şekilde sağlanabilir. karşıdaki o kadar yüz buluyorsa aynı anlayışı bir şekilde sana göstermiş demektir, en azından hissediyordur ki birbirlerine kenetli kalırlar istedikleri zaman.
benim oda arkadaşım kız arkadaşıyla günde banko 2 sefer kavga eder, 2 günde bir düzenli olarakta küserler.
ama ne zaman görsem çokta güzel sarmaş dolaşlar vallahi...
siz işi bilmiyorsunuz olum, büyüyün artık.
boylelikle kaybetme korkusu ortadan kalkar. zaten beni cok seviyo kimseye vermedigi degeri bana veriyo ben buna ne yapsam beni birakamaz bensiz yapamaz der. sonundada aldatir malca. kacari yok.
nasıl ki insan evinde ki aile fertlerine daha rahat parlar buda bunun gibi bir şeydir. her şeyim der yere göğe sığdıramazsanız alışılmışlığın da getirisi olarak değerli de olsanız yerden yere vurulmanız kaçınılmaz olur. alışılmışlık dışında genelde şımarıklık, kaba tabirle bir taraflarının kalkmasından gelir.
(bkz: dayamışsın arpayı çatlatmışsın hayvanı)
Doğru bir sözdür. Çok sever çok değer verirsin sen bunun karşılığında karşındakinden doğal olarak değer beklerken o sevildikce şımarır, gaddarlaşır. Belki de vazgeçilmez sanır kendini bu yüzdendir acımasızlığı. Kendine daha bir güvenir. Bilmez ki kendine verilen değer karşısındakinin aşkıdır.Asla kaybetmeyeceğini sandığı kişi gün gelir verdiği değerin karşısında gördüğü acımasızlık sonucunda yorulur ve artık onun değildir.Yani kaybetmiştr ve gaddarlığıyla başbaşa kalır.... Buna mahkumdur. Ta ki yeni bir yürek bulana kadar eh böylelerinin sayısı da oldukça az günümüzde yani giden gitmiştir artık....
Doğru bir sözdür. Çok sever çok değer verirsin sen bunun karşılığında karşındakinden doğal olarak değer beklerken o sevildikce şımarır, gaddarlaşır. Belki de vazgeçilmez sanır kendini bu yüzdendir acımasızlığı. Kendine daha bir güvenir. Bilmez ki kendine verilen değer karşısındakinin aşkıdır.Asla kaybetmeyeceğini sandığı kişi gün gelir verdiği değerin karşısında gördüğü acımasızlık sonucunda yorulur ve artık onun değildir.Yani kaybetmiştr ve gaddarlığıyla başbaşa kalır.... Buna mahkumdur. Ta ki yeni bir yürek bulana kadar eh böylelerinin sayısı da oldukça az günümüzde yani giden gitmiştir artık....
sevgili deger gordukce aldatir. sen tam olarak kendini sevgiline vermissindir fakat o ne yapar? aldatir. neden mi? deger gordugunu anlayinca senden sogumustur cunku.
erkeklerde de kızlarda da niye böyle yaptıklarını anlayamadığım huydur. değer gördükçe gaddarlaşmayan sana daha yaklaşan, verdiğin sevginin karşılığını gösterecek sevgili elbet vardır.*
