ilk iki ay mutlu olursunuz, sonra mutluluk yerini sıkıntı, üzüntü, basıntı, kaşıntı, takıntı gibi şeylere bırakmaya başlar, ardından ayrılık aşamasında mutsuzluğun zirvesine çıktım sanırsınız, sonra sizi bir terk eder var ya o zaman görürsünüz mutluluğu, sonra '' bi daha siksen sevgilim olmaz! '' dersiniz, ancak yanılıyorsunuzdur ve hoppala en baştan bir daha hepsi yaşanır.
sevgiliyle de mutlu olunmuyor, sevgilisiz de. bu mutluluk denen olay başka bir şeyle ilgili. belki de mutluluk içimizdedir de, sürekli çevreyle ilgilenmekten kendi içimizdekini göremiyoruzdur.
asıl mesele sevgili aramak değil kendine değer veren koruyup kollayan her durumda yanına gidip rahatlayabileceği bir insan istemek bunları da ancak bir sevgili yapıyor sevgili arıyorum daha laubali bir tabir kanımca.
mutluluk diye bir şey yok.
her iki durumunda birbirinden farklı tatta mutsuzluğu vardır.
flört vakti çok ayrı onu ayırdık.
kendi tecrübelerimden söylüyorum;
yalnızlık allaha mahsusmuş yalnızlık midene oturur kasvetlidir hayatı paylaşmak istediğin birini ararsın.durulursun düzen ararsın. hem dost hem eş arzularsın. yalnızlık vurgununu savuşturamazsan içine kapanırsın.
birliktelikte ise zaman geçtikçe ufacık farklılıklar göze batmaya sinir bozmaya başlar. kapıyı kapatmayı unutmak bile alevlenip büyük kavgalara dönüşebilir. uyuyamazsın. sinirlerini kontrol edemez hale gelirsin. üstünlük mücadelesi verirsin kazanırsın kazanamazsın ama birlikte kaysedersin aslında.
ortasını bulmak zordur. dört dörtlük güven ister anlayış ister. birinin ağırlığını diğerinin kabullenmesi gerekir. ama bence günümüzde kendi kariyeri ve ekonomik özgürlüğü peşinde koşan kadınlar pek naif olmuyorlar. bende varım diyorlar ve fi tarihinden kalma erkek egemen hiyerarşik düzene alışık erkeğe zor geliyor. bir yandan erkek sert olmalı arkadaş ağır olmalı diyen kadını memnun etmeye, bir yandan da kadının hak hukuk arayışında kendini ezdirmemeye çalışırken er kişi yolunu kaybediyor.
hata kimse de değil. birilerini yakmıyorum. ama mutlu olmak bu zamanda kolay değil. her fırsatta laf sokan nöbetçi muhalefet gibi sataşan ve karşısındakini düşünmeden matah olacağını sanıp ayar vermeye çalışan biz yeni nesile mutluluk uzak gibi duruyor.
mutluluğun içsel olduğunu kavrayamamış olmaktandır. tek başına mutlu olamayan sevgilisini mutlu edemez ve sorunlu bir ilişkiyle mutsuzluğunu pekiştirmiş bulunur.
