- lan dolaş dolaş ayaklarıma karasular indi, vazgeçtim ben bu sevdadan.
- oğlum hepimizin iyi kötü sevgilisi var. bir haftaya kadar sen de birini buldun buldun, yoksa almıycaz aramıza seni bundan sonra.
- yuh! amma acımasızsınız lan siz de.
- ee bul artık sen de birini hacı. dört yıldır idare ediyoruz seni. insan dört yılda bi kızla çıkmaz mı lan!
- napiyim oğlum, olmayınca olmuyo işte.
- sittir! bütün gün kantinde oturup kitap okuyosun, bilmiyoz sanki.
- öyle etkilemeye çalışıyom oğlum kızları işte.
- netice?
- olacak bi gün illa ki!
- pardon sevgilimi kaybettim de, burada bir yerde olabilir mi acaba?
- valla hiç sevgili uğramadı buraya bu gün kardeş. sap sap oturuyoruz bizde.
- eyvallah... ben bir de öbür bölümlere bakayım o zaman.
- tamam. acele et biraz ama, kaparlar maparlar maazallah.
- yok sever o beni, bırakmaz kolay kolay.
- yaa o sever de, alır götürürler falan, dinlemezler... güzel miydi kendisi?
- biraz kısa boyla ama çok şirin, böyle kocaman gözleri var.
- koş o zaman koş! devir kötü...
- tamam kaçtım ben.
kız nüfüsünün yoğun olduğu bölümlerin kantinlere giderler. ama kantinden içeri girdikleri anda her daim yaptıkları sap muhabbetinden olsa gerek deşifre olurlar ve çevredeki kişiler tarafından hor görülür ve yok sayılırlar.
o bölümde okuyan erkek öğrencilerin aşağılayıcı bakışlarına maruz kalan bu kişilerin en güzel yanı ertesi gün başka bir bölümün kantininde ya da koridorlarında dolaşacakları gerçeğidir. bence bu kişilerin azmi küçümsenmemelidir.
kızların yoğun olduğu bölümlere akın eden saplardır. genelde 4 ya da 5 erkek takılırlar. kantinlerinde otururup direkt olarak kızla kesişip muhabbete girmeyi hedeflerler.
