yüksek ihtimalle özgüven eksikliğinden kaynaklanan bir durumdur. hadi bir örnekle açıklayayım size gece gece sıkıldım zaten.
biri güzel, diğeri yakışıklı iki insanı ele alalım. cafede ayrı masalarda oturan iki güzel insan. sürekli kesişmelerine rağmen ikisi de kalkıp masaya gitmeye cesaret edemez. erkek olan şahıs (büyük ihtimalle) özgüven eksikliğini o an kurduğu hayallerle kapatmaya çalışır. "şimdi bu kız masama gelse biraz konuşsak, sevgili olsak. sonra bam! ver elini maldivler" gibi. bu durum belki saatler sürebilir. bir süre sonra ikisinden biri kalkıp gider. belki mükemmel bir çift olabileceklerine rağmen diğeri son saniye golü atıp onu kapıdan çeviremez. bu durumda ortada kalan arkadaşımız avucunu yalar. iyice ıslandıktan sonra da kendi kendini tatmin etmeye başlar zaten.
hayat tarzının tamamen değiştiği durumda bile 6 ayda 6 dan fazla karşı cinsle tanışmamak. buna fırsat yaratmayı geç, fırsatı tepmek. 6 kişinin 3 ünü de dener ev arkadaşınız siz anca bakarsınız.
bulamama diye birsey yoktur. bulmuyorum. isim gucum yok bi de baskasiyla mi ilgilenicem kendime anca zaman ayiriyorum. kafam rahat benim. ha yarin bi gun ruh ikizim diyebilecegim biri cikarsa neden olmasin?