bazı insanlar vardır karşısındakilerin bir ömür boyunca yanında olacaklarına emin oldukları halde o insana yarın ölecekmiş kadar naif davranırlar. yemek yemek yerine, uyumak yerine, bir şeylere yetişmek, birilerini mutlu etmek yerine karşısındakine sevgi sözcükleri söylemeyi yeğlerler. bazıları vardır aşıkken de uyuyabilirler, yemek yiyebilirler. aşık değilmiş gibi davranabilirler. sahi içinizde aşk varken yattığınız anda uyuyabilmek nasıl bir şey... ve işte bu şiir diyor ki insanlar ikiye ayrılır aşıkken uyuyabilenler ve uyuyamayanlar. aşıkken uyuyabilenlerin kalbini dolduran duygular hep kalplerinde kalır.
son olarak: vakit varken tomurcukları toplayın;çünkü yarın çok geç olabilir.
