Sevmek çok önemlidir ama ondan da önemlisi sevgide dengeyi korumaktır. Özellikle günümüzde bazılarının his ve tavırlarında aşırıya kaçmalar olabiliyor. Bazıları bazısını yerin dibine geçirebiliyor, bazısı da birilerini haşa göklere kadar çıkarıyor. insan aklını başını alma. Sevgide ölçülü olmalı.
Efendimiz(as) şöyle buyurmuştur:
''Muhabbetinde dengeyi gözetip sevdiğin insanı ölçülü sev; belki bir gün nefret hislerini tetikleyen bir kimse haline gelebilir. Kin ve nefret duygularını harekete geçiren kimseye karşı da öfkende dengeli ol, kim bilir o da bir gün sevgini celbeden bir insana dönüşebilir.''
ben katiyen bu dengeyi kuramıyorum. ya çok sevip onu fazla sevgiden öldürüyorum, ya da fazla sevgisizlikten.
kucağınızda yavru kedi varken ona bakıp bir gün büyüyüp ölecek dedikten sonra duygulanmak gibi bir şey bu. kediye bakıp ağlarken ona sıkıca sarıldığınızda onu çok sıkmanız ve kaçması gibi bir şey. insan sevgiden ağlar mı? ağlıyor demek ki.
ne yapıyormuş tomris uyar? kaktüslere habire su vererek çürütüyormuş. işte onun gibi bir şey.
