her canlının ihtiyacı olan en önemli olgulardan birisidir. cansız olduğu halde sevdiğimiz sahibi olduğumuz örneğin mesela cansız olan arabamıza bile sevgi besleyebiliyorsak her canlı sevgiyi tatmayı ister. ona araba deme alınıyor falan diyenlerini gördüm. swf. doğru da bir şey aslında hiçteyse sevgi duymayı bilebiliyor. ben, arabadan örnek vermek aklıma geldi başka bir şey de olabilir tabii. şimdi sevgi deyince hemen sevgiliye duyulan sevgi gelmemeli akla. herkesin sevgilisi mi var sanki. ama illa ki sevgiye ihtiyaç olduğu için bir şeye sevgi duyabiliyor insan. anne baba evlat sevgisi apayrı bir boyut tabii o çok çok başka önemli bir şey.
Fimlerde dünyayı kurtaran duygu. Bizde ise en azından kendi dünyamızı.
Ben bugün sevginin nasıl taşındığını nasıl ileri gittiğini öğrendim. Sevgi aslında basit bir duygu imiş. Dünyayı da o kurtarmıyormuş. Sevgiyi güzelleştiren şey birbirine katlanmak sabırla yoğrulmak günün sonunda birbirine bakacak yüze sahip anlayışa muktedir olmakmış. Herkes seviyor yoksa. Senin sevgini değerli kılan o zor 'rağmen'lere rağmen bunu devam ettirebilmen. Dünyayı da bu inanç kurtarıyor olsa gerek.
Bu zamana kadar üstüne birçok yorumlar yapılmış; hakkında kitaplar, şiirler yazılmış tanımı ise her insana göre değişebilen kavram.
Maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisinde 3.basamakta bulunan sevgi, hiç şüphesiz insan ruhunun yakıtıdır. Nasıl ki bir araba yakıtsız çalışmıyorsa, sevgisiz bir insan ruhu da işlev görmemeye ve bir süre sonra bozulmaya mahkumdur.
