içinde bulunduğum durumdur.
Annemden de, Babamdan da ne sevgi nede şefkat gördüm. Birbirlerine olan nefretleri beni de soyutladı onlardan.
Hiç bir kızda olmadı hayatımda. Psikolojisi bozuk bir adamı kim ister ki zaten. Akrabalarımda yüzüme gülüp arkamdan laf ettiler hep. Onlar tarafından da istenmediğimin farkındaydım hep, zaten bir insana anne babası sevip saymıyosa, akrabaları neden saysın ki.
Çok ihtiyacım var lan sevgiye, o kadar hırçınımki şu an, çok ufak şeylerden sinirleniveriyorum, ama sanki birisi başımı okşayıp sevgi gösterse bir anda yumuşayıp ağlayacak gibi hissediyorum . Biraz sevgi istiyorum sadece, çok mu şey istiyorum.
