elmyra misali sevmek denilebilir. insanlardan çok hayvan sahibi olanların hayvanlarını severken sıkıştırıp, vıcıklarını çıkarması şeklinde gerçekleşebilir.
en çok korktuğum şeylerden biridir. elime ayağıma sahip olamıyorum bazen. zülalemiz böyle napalım hacı. bana varacak karıya Allah'tan rahmet diliyorum. suratının şeklini değiştiririm adamın.
bir kişiyi değil, bir ilişkiyi, bir aşkı öldürebilirsiniz.
hem can yücel babamız ne demiş:
--spoiler--
çok sevmeyeceksin mesela. o daha az severse kırılırsın.
ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin o'nu sevdiğinden.
çok sevmezsen, çok acımazsın. çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
--spoiler--
aşırı sevginin verdiği kıskançlık, sahiplenme ve üzerinde egemenlik kurma arzularıyla; kişinin yaptıklarına, düşüncelerine yön verme, ve belki de kısıtlayarak o hayatı kendi hayatına uyarlama ve indirgeme sonucunda, o aşırı sevilen hayatın yok olmasıdır. sevilenin yıpranarak kendinden ve yaşamak istediği hayat tarzından pes etmesidir. kendi olmaktan çıkıp bu durumun neden olduğu mutsuzluk haliyle, güler yüzünü kaybetmesidir. şimdi o sevilen kişi seven kişinin çektirdiği işkencelerle yok olmuşken; seven artık kimi sevecektir? sevdiği yok olmuştur... yerine başka biri gelmiştir... ama gözü görmez bu gerçeği de, ve kendini bilmezce öldürmelere devam ederken sonunda, sonsuza kadar dışlanacak ve kendi hayatını da kendine kaybettirmiş olacaktır.
