bencil olmamaktir. sevdiginden vazgecememek; onu özgür bırakacak kadar kendinden gecememişsin ve hala zorla da olsa seni sevsin istiyorsun demektir. "oysa sevmek sevgilinin her sözünü emir kabul edebilmektir."
bazen de vicdan azabı ile yasamak yerine severken vazgecilip baskalari uzulmesin biz uzulsek te olur denilir.
severken vaz geçmek zordur. ne kadar seversen sev vazgeçsende unutumassın. seni sevmediğini anladığın için kendini vazgeçmek zorunda hissedersin. acısı yakar, anılar canlanır beyninde. uzun sürer acısı, arada bir canlanır gözünde unutmalıyım dersin ama çok zordur unutmak segiliyi.
"nasıl böylesine rahatsın ki
sanki hiç bir şey olmamış gibi..."
aldatılmaktır. gözünüzün içine baka baka dokunduysa seç-beğen-al tenlere, gözüne asla bakmadan akıtırsınız teninizden bütün dokuşlarını, dokunduğu her yeri kesip atmak istersiniz bir çırpıda.
"çek ellerini ellerimden
çek gözlerini gözlerimden
yıllarca hep sustum ama bir tek şey istiyorum senden
onurlu bir yabancı gibi
lütfen artık çık git bu evden..."
sigarayı bırakmak gibidir. nasıl ki sigarayı ne kadar çok severseniz sevin , bir noktadan sonra size verdiği zarardan dolayı bırakırsanız, severken vazgeçmekte böyledir.
ne kadar severseniz sevin, onun varlığı ve yaptıkları hayatınıza o kadar çok zarar vermiştir ki tüm sevginize rağmen, kendinizi ve hatta ona olan duygularınızı korumak için ondan vazgeçersiniz.
ne anadan ne yardan geçebilmek mümkün değilse, anan baban bir tane olup dünyada başka bi anaya sahip olamayacağını ve haklarını ödeyemeyeceğini düşünüyorsan severken vazgeçersin.
ne olurdu sanki herkes anlayışlı olsaydı derken için burkulur. şarkılar canını çok yakar. beraber gittiğiniz yerlere uğranmaz. mahallesinden geçilmez. başka bi şehire tayin istenir. sonra tayin dilekçesinin cevabının gelmesini beklersin.
"dayanacak yürek yok" diye bir şey yoktur. zamana bırakırsın. ağlarsın, umut taneleri sebepsiz dalıp gitmelere, günde 3 paket winston'a tekabül hale gelecektir.
mutluluklar dilemektir. kendi hayat hissenden pay verirmişcesine.
bu durum; bir aşkın veya bir sevginin içine girdiği en boktan sonun başlangıcıdır...
Anladım ki, severken vazgeçmek cinayettir.
Ve biz her suçlu gibi sonunda,
cinayeti işlediğimiz yere,
severken terk etmek zorunda kaldığımız şehre döneriz bir gün,
tıpkı severken vazgeçtiğimiz eski bir sevdalının telefonunu
çevirir gibi gece yarısı... *
