Severek ayrılanlar bilirler ayrılığı, severek ayrılanlar yaşarlar pişmanlığı çok uzak bir şehirde aynı çarpar iki yürek çok uzak bir şehirde beklendiğini bilerek gün gelir, için yanar elin gider mektuplara gün gelirde beni ararsın gözün dalar uzaklara yaz gelir sıcak akşam sahil yollarında her adımda beni ararsın gözün dalar ufuklara.
bir taraf kesin sevmiyordur. yahu bide bu gereksiz romantizm bana çok itici geliyor. varoş tipsin, kim seni niye ayırsın? sanki töre var, aile şirketleri izin vermiyor gibi hava var. gereksiz duygusallıklar bunlar.
sevenler gayet de birlikte oluyor. en katı dönemde bile töreyi karşına almış kişiler vardır. hatta kaçırıp o gece kadınla birlikte olup ailesini mecbur kızı vermeye ikna eden de vardır.
onlar gelip burada bu kadar ağlaklık yapmaz ha.
hiçbiriniz imkansız değilsiniz ve kurduğunuz ilişkiler gayet sıradan. olayları abartıp gereksiz dramatize etmeyin çünküm çok itici oluyor böyle.
çok yaşadık. ama kader mi sevgi mi hep bir araya getirdi bir şekilde.
Çünkü bir yerde bu alışkanlık, sadakat, güven olgularının silinmesi çok zor.
erkekseniz bir haftadan sonra daha da acıtıyor. resimlere bakmaya, WhatsAppta konuşma kısmına gelip dakikalarca bekliyor oluyorsunuz. Umarım sevginiz üstesinden gelmeyi başarır, çok şükür bizim hep böyle oldu.
bir üst versiyonunu rüyamda gerçekleştirdiğim eylemdir.
olmayan kocamla el ele boşanmaya gitmem dışında boşanma davası bitince çevremdeki herkesin adliyede deli divane kutlama yapması da garip bir ayrıntıydı. sevgili dostlar bu kadar sevinecek ne vardı?
mesele severek ya da sevmeyerek ayrılmak değil, mesele ayrılmak. ve daha kötüsü kafandaki soru işaretlerinin cevabını alamadan ayrılmak,seviyor mu sevmiyor mu bilemeden ayrılmak,ayrılmak işte...
mesele severek ya da sevmeyerek ayrılmak değil, mesele ayrılmak. ve daha kötüsü kafandaki soru işaretlerinin cevabını alamadan ayrılmak,seviyor mu sevmiyor mu bilemeden ayrılmak,ayrılmak işte...
işte o tamda benim biz boşanalı 2 sene oldu ama o hala parmağından benim ismimi bende onun ismini sildiremedim ve hiç konuşmuyoruz hemde hiç ben sırf o rahat etsin unutsun beni diye 750 km uzağa taşındım onun için ama napıyor ne ediyor hiç bilmiyorum sorsanız hala seviyorumm ..
işte o tamda benim biz boşanalı 2 sene oldu ama o hala parmağından benim ismimi bende onun ismini sildiremedim ve hiç konuşmuyoruz hemde hiç ben sırf o rahat etsin unutsun beni diye 750 km uzağa taşındım onun için ama napıyor ne ediyor hiç bilmiyorum sorsanız hala seviyorumm ..
Aylardan bir eylül ankarası, mevsim yazdan sonbahara dönerken, yol kenarından göğe doğru uzanmış ağaçlar bir kısım yapraklarını dökmüş, kalanlar ise tutunduğu dalı terk etmeyi bekliyorlar.
Günlerden bir pazar ; hava birazdan olacaklara içlenmiş gibi hafif yağmurlu, havada ayrılık kokusu var. Sararmış güz dökümü yapraklar oradan oraya savruluyor...
Kadınlardan bir kadın ; henüz 20'sinde, yüreğinde sevmek var. Henüz ayrılık acısını tatmamış. Ta uzak yollardan gelmiş, okumak için. Ama birazdan hayatının en büyük dersini alacağından habersiz. Adı yulinda. Ülkeye yabancı olduğu kadar insanlara da yabancı. Daha önce hiç kırılmamış kalbi...
Bir erkek ; o sıralar 23'ünde. Sevgiye aç, yalnız, kimi zaman bencil ve acımasız,Güvenilmez...
işte böyle bir günde Kızılay'da buluştuk. Kızılay'dan kurtuluş parkına doğru yürüdük. ikimiz de ürkek, ikimiz de bir şeylerin olmasında korkarcasına yürüyoruz.
Bir müddet yürüdükten sonra kurtuluş Parkı'na geldik. ikimiz de durduk, "ne söylemek istiyorsun" der gibi baktı gözleri. Birazdan ne söyleyeceğimi sezmiş, bunun olmaması için yalvarır gibiydi...
"ayrılalım" dedim. Ayrılalım çünkü ben kendime yetmiyorum.
Küçük çekik gözleri bir anda doldu. ince kirpikleri sislendi. Ağlıyor muydu yoksa yağmur damlaları mıydı gözlerinden akan, anlayamıyordum.
Dokunsam ağlayacaktı, yağmur olup yağacaktı belki de.
O sustu, ben sustum, yağmur yağıyordu...
Göz yaşlarını benden saklamak istercesine gözlerini gözlerimden kaçırdı. Gözleri gözlerime değince ağlayacağından korkuyordu. Sustu, konuşamadı, konuşunca ağlamaktan korkuyordu.
Gözleri ; "gitme, seni seviyorum, beni bırakma nolur" der gibiydi.
O sustu, ben sustum, yağmur yağıyordu...Yağmur, göz yaşlarına karışıp yanaklarından ince ince süzülüyordu.
Hadi boşver, nolur gidelim, yağmur yağıyor hem bak... Der gibiydi. Ürkekti, yalnızdı ve çaresiz hissediyordu.
O sustu, ben sustum, yağmur yağıyordu...
Kollarını birbirine dolayıp, kendine sarıldı. Boynunu büktü, döndü ve yavaşça gitti.
Artık gözyaşlarını daha fazla tutamadığını anlayabiliyordum. Göz yaşları yağmur olup yağmıştı gözlerinden. Omuzlarının titremesinden hüngür hüngür ağladığını anlayabiliyordum.
Ve öylece gitti ; usulca, sessizce, ağlayarak çekip gitti...
çok zordur ama bazen yaşanır...kimse yaşamasın...yaşayandan başkası bilemez ne kadar yıpratıcı olduğunu...genelde taraflardan sadece birisi için geçerl iolan durumdur...
şuan yaşadığım olay. iki tarafında her yolu deneyip, bütün fedakarlıkları yapmasına ramen asla birlikte devam edemeyeceklerini görmeleri ve ilişkinin bitmek zorunda kalması... ilk gerçek aşkımdı. birkaç kere ayrılıp barıştık ama bu seferki gerçekti. birbirimiz için elimizden geleni yaptık belki ama her seferinde karşı tarafa hiçbir şeymiş gibi geldi. şuan içimde bütün duyguları barındırıyorum sanırım. adam olun, akıllı olun ilerisinde sorun çıkacağıni düşündüğünüz bir ilişkiye devam etmeyin. arkasından parçalanıp geberirsiniz. yapmayın!
Beni çok sevdiğini biliyorum,ben de çok seviyorum ve alıştım ama olmuyor ve hayat şeklimin değiştiğini istiyorum bu belki bir şımarıklık belki bir duygu durumu değişimi ama bildiğim tek şey şu berbat bir psikoloji,ayrılmadım henüz bu arada..paradoks içinde gidip geliyorum,bilmiyorum.
