bunu da yaşadık şu hayatta. severek ayrılmanın en ağırı ölümdür. sevip sevdiğin halde gidiliyorsa zaten ölüm gibi hissettiriyor. zaman her şeyde olduğu gibi bunun da ilacı. biliyorsun ancak süremiyorsun yaralarına bu ilacı. garip bir his. allah kaldıramayacak dert vermezmiş. inşallah öyledir.
Şartlar el vermiyor sözlük. kemiklerim acıyor, canım gereğinden fazla yanıyor. iki insan birbirine bu kadar çok aşıkken nasıl ayrılır demeyin, oluyor. Hatta öldüre öldüre oluyor.
Sabah uyanıyorsun tam Günaydın yazmış atıyorsun birden aklına geliyor ve sen o 8 harfi 80 kere öle öle siliyorsun.
ayrılanlar yine konuşur bir süre, ya da ileride, ama kesin bir veda?
adamın sol yanında, kalbin aşırı hüzünlü ve ölümüne atması sebebi ile büyük çaplı bir depreme, bu deprem aracılığıyla da bir daha asla geçmeyecek olan bir çatlağa yol açar. havanın geçişindeki soğukluğu bile hissedersiniz.
Severek ayrılanlar bilirler ayrılığı
Severek ayrılanlar bilirler pişmanlığı
Çok uzak şehirlerde aynı çarpar iki yürek
Çok uzak bir şehirde beklendiğini bilerek...
Hayatta en zor şeyler listesinde ilk 5e oynar.
kendi bileğini kesmek, kendi kafana sıkmak gibi bir şeydir.
Kısacası zordur, kimseyi sevmeyin. Sevecek gibi olduğunuzda hızlıca uzaklaşın.
madem seviyorsunuz neden ayrılıyorsunuz ile kontra yapılacak bir durum değildir. herkesin başına gelebilir büyük konuşmamak lazım. bu durum garip geliyorsa, aslında çokta birbirini sevmeyerek ilişkileri olan devam edebilen çiftlerde var kesinlikle. o durum daha garip bence.
eski zamanlarda dalga geçtiğim, şimdi ise yaşayarak tadına vardığım eylem.
pek güzeldi oysa onunla beraber olması, fakat aldatılmayı affetmeme rağmen gurur kırıcı hareketlere devam edilince, böylesinin daha doğru olduğunu anladığım bir seçenek.
Şartlar gerektirince öyle vurur ki bu ayrılık, ciğerinizi söker. Eliniz kolunuz olmadan yaşamak güçtür ya, onsuz yaşamak bir parçanız eksik gibi hissettiriyor. Kocaman bi boşluk. Acı olan kısmı, bu onun umrunda değil ve hayatına bakıyor.
bastan söyleyeyim yasamadim bunu, ALlah yasatmasin da.
yakin arkadaslarimdan birinin basina geldi bu. kizin sevgilisinin annesi cok cirkef biriydi, nisan arifesinde olmadi anlasamadilar. oglan bir iki yil pesini birakmadi, kiz da tekrar konusmalarina ragmen en son olmuyor iste dedi bitirdi. kiz hala bile beni onun gibi kimse sevemez, ben öyle iyi bir insan tanimadim diyor. Bana kalirsa evlenildiginde, özellikle coluk cocuga karisinca aileyle evlenmis gibi olacagindan bu isin sonu o zaman da kotu bitebilirdi. iki ucu boklu degnek yani. Allah bunla sinamasin ne diyelim
Babanın işi dolayısıyla şehirden ayrılırken de zuhur edebilir. Mesafeler engel değil diye birkaç ay kendinizi kandırır, daha sonra ikiniz de bunun olmayacak bir şey olduğunu kabul edersiniz. Geçmiş olsun kalbinizde 'na bu kadar' yara açıldı.
hanımı ikna edemedigimdir. hadi diyorum, acılara gark et beni diyorum, öptüğünde geçer gel bi yanagimdan op diyor. yanağını yidigim. sayko musunuz olum, severken ayrılir mı insan.
1 haftadır yaşadığım eziyet.
''severek ayrılık olur mu, seven ayrılmaz yea'' diyen tencere agızlılar; evet olur. hayattan farklı beklentileri olan iki kişi birbirlerini ne kadar severse sevsin eğer ortada buluşamıyor, uzlaştıkları hayatı yaşayamıyorlarsa ayrılmalarından başka çare kalmayabiliyor muş. 1 haftadır ölüyorum, ama ne ben onun kapısına gidebilirim, ne de o kapıyı açabilir..
