sevmeyen sanki hep kazanıyor. sevmenin mantıgında kazanmak varsa bu istemle yola cıkılacaksa hic sevme daha iyi. sevdin de kotu mu oldu o donemin kadar guzel donem mi vardı. bazen hersey istedigin gibi gitmemis olabilir . sitem etme yarınına bak
sevgilisi olanların her boku kazandığını sanan zihniyet, sözüm sana..
yalnızlığını ve felsefeni al o koca popona çal. sen platoniksin diye tüm sevenler kaybetmek zorunda mı... ben at seviyorum, papağan seviyorum, çekirdek seviyorum... ama bugüne kadar kimse bana sen at seviyosun ve kaybetmeye mahkumsun demedi...
demem o ki her 3 noktadan sonra saçmaladığımı farkettim ve yazımın bundan sonrasını farklı bir konuda yazıcam.. sorarım size, camekan yapılan balkonların suçu ne ?
sevgiyi kaybedilir yapan insanın kendidir sevmek duygusu varsa kaybedilmemiştir,
birini sevdiğini söyleyip başkasıyla olabilen insanların anlayamıyacağı duygudur
kazaç denilen sevebilmektir .
insanoğlu yaratılışta nankördür. O yüzden her sakallıya 'Dede' denmeyeceği gibi , fazla güvenmemek gerekir. 'insana kendisinden daha fazla kimse zarar veremez' o yüzden hatayı birazda kendimizde aramakta fayda var. Çok değer verirsen şımartırsın.
Demin bu gerçeği yüzüme vurdu diye nefret ettim profesorün birinden. Direk yazıyorum hiç değiştirmeye gerek yok.
"günümüz insanlarında aşk edebi denilen şeyin kalmaması bu şiiri anlamamızı güçleştiren şeydir. Çünkü günümüzdeki aşk kavramı ve edebi çok yüzeyselleştirilmiş, adeta içi boşaltılmıştır."
