ingilizce bir terim diye algılarsak eğer 'sevın" diye okunan sayıdır. Ayrıca şahıs olarak baktığımızda içinde sevgi barındırandır. Örnek içinde kullanılacak olursa da 'seven ne yapmaz?' diyebiliriz.
izlediğim en iyi polisiye-gerilim tarzı filmlerde ilk üçe rahat girecek filmdir. Ortamdaki kasvet, Brad Pitt ve Morgan freeman'ın efsane performansı ve ayrı parantez açılması gereken John doe karakterine ruh veren Kevin spacey...
1995 yılında vizyona giren dram filmi. Polisiye değil, gerilim değil. Dram. Sebebine sonradan değineceğim.
Tek bir şeyi iyi anladım, brad pitt kaşına gözüne bakılarak allanıp pullanan aktörlerden olmamış hiç (hayır kalkmaya üşeniyorum balığa gidemem).
2 gün önce izleme fırsatı bulduğum fight cluptaki o bad boy nerede, bu filmdeki ukala saf acemi detektif nerede. Kalıba girebiliyor herif.
Morgan freeman'a zaten laf yok.
Lakin esas değinmek istediğim nokta oyuncu kadrosu değil. filmi mümtaz yapan, diğer ana akım kriminal yapımlardan ayıran diğer unsur da katilin filmin sonunda değil daha erken karelerde ifşa olması. Yani Seyirci Ekran başında yanlış şüphelilerle, sahte ipuçları ya da efendime söyleyeyim kafa yoran şüpheli sorgulamalarıyla kafa yorup uğraşmıyor. Filhakika polisiye filmlerde sağ gösterip sol vurma mefhumu şaşmayan bir kaide.
Mevzu bahis filmin dumura uğratan etkisi de katilin kendisini daha erken belli etmesinde yatıyor. Mutlu son yok efendiler, tünelin içinde kalıyorsunuz. Bu karanlık, polisiye ve gerilim etkisini de örtecek derecede.
Orijinal, 8.6'lık imdb puanını hak eden bir yapım.
