evet kıskançlıktan nefret eden biri bile sevdiği zaman kıskanır.
saçmadır hatta çoğu kıskançlıkları. ama elinde değildir. içinde anlam veremediği bir kıskançlık dürtüsü vardır. kendi hemcinsinden deli gibi kıskanabilir bazı zamanlar. ama paniğe gerek yok bazı zamanlar böyle delicesine kıskanır. sonra normale döner.
henüz 3 yaşında bir kardeşim var, seni ondan bile kıskanıyorum.
kıskandığına göre değer veriyor demek ki, fakat kıskanan bir de anlasa bir de bilse ki kendisi de kıskanılıyor da gerçekten güvenmek istendiği ve güvenildiği için kendisine bu yansıtılmıyor, ne kadar güzel olacak.
Kıskanmak ölçülü olduğu sürece güzeldir, doğaldır. Abartıp fazla ya da ayarsız kıskanırsan kendine zarar veriyorsun çünkü. Sonunda da kaçıp gidiyor karşındaki, genelde sana yardımcı olmak yerine kaçarlar, kolaydır. Yine de kıskanmak sevmekle ilgili, evet.
ikili ilişkilerde tartışmalı mevzulardan biri.
sevginin ölçütü olarak kıskanmak gibi bir duyguyu gösteren insan sadece ona ait olduğunu düşündüğü bi şeyi paylaşmadığını ve güvensiz bağlandığını gösterir ötesi yok.
kıskanmak son derece doğal, buna söylenecek söz yok fakat bunun arkasına sığınıp sevgi ve saplantıyı karıştırmamak gerektiğini düşünüyorum.
bağlılık, sadakat gibi ciddi mevzuları birey olarak konuşmak ve tartışmak gerekirken kıskançlık adıyla örtmek sadece korkak bünyelerin işidir.
Kendine güvenmeyen kadın ve erkeklerin " acaba beni başkası için terkedip gider mi" düşüncesini saklamak ve elinden geldiğince partnerini kısıtlayabilmek için zırvaladıkları slogan.
Ha partnerinin ilgisini, sevgisini herkes kıskanır benim ona bir lafım yok. Ancak sevgilisinin ya da eşinin sosyal hayatına müdahale edebilmek için kıskançlık olarak sunulan duygu güvensizliktir. Güvensiz + özgüvensiz insanlara tahammülüm yok.
