bir ihtimal uğruna yıllar tüketmek. akıl kârı değildir. zaten bu süreçte olanları mide, ruh ve sinirler de kaldırmaz. neymiiişş? her şey bir yere kadarmış.
yilmaz erdogan'in abuk, manasiz ve gereksiz siirlerinden birinde bahsi gecen, yine abuk, manasiz ve gereksiz olgu. neymis efendim sevebilme ihtimalini seviyormusmus... ulan bir seyin olabilme ihtimali sevilir mi hic ? marksist literaturde bile boyle aptal bir teori yok. bir seyin olabilmesi ihtimali sevilmez, ancak olabilmesi umut edilir. yaa yaaaa.
"otur o zaman, ihtimal etmeye devam et" diyesiniz gelen sözdür. diyelim ki, gerçekten de ihtimali sevdi. upuzun yıllar boyu, kim dayanabilir ki böyle bir şeye? ihtimal dediğiniz şey, en fazla bir hafta sürmeli. bundan sonra da olmuyorsa, hiç olmayacaktır. geçen her güne yazık olur yoksa.
