Nefes keser.Kıyaslamalara girersin.Ara ara beraber yaptığınız şeyleri tek başına yaparsın o varmış gibi.Kokusu burnuna gelir.insanlarla konuşmak manasızlaşır.Ama hiç bir acı da sonsuza kadar sürmüyor.Yoksa şimdiye kadar özlemekten ölmüştüm sanırım.
Bir kere yaşadım. Arkadaşın sevgisi nefrete dönüştü ayrıldı benden. Bana kalırsa o da bir duygu, en azından nefret ettiği için onu sevmeye devam etmiştim. Severek terk edildim.
Hepsi geçiyor.
