Beni ölünceye kadar sevebilecegimi bilsem değişirim ama beni sevenden emin olamıyorum kendi sevgimdem emin olamıyorum yani kafamda kırk tilki var birini kovsam biri geliyor.
Hepimiz birbirimizden çok farklıyız. Bu durum kendimizi çok yakın hissettiğimiz kişi içinde geçerlidir. Bu yüzden her türlü ilişkide aradaki uyumu ve bağı güçlendirmek için ufak değişikliklere ihtiyaç duyarız.
Bazen bizim, çok da umrumuzda olmadan veya farkında olmadan yaptığımız zararları davranışları bizi bizden daha çok düşünen kişi değiştirmek ister. Böyle bir durumda değişmek istemememiz ilişkiyi zayıflatır ama hem ilişkiyi güçlendirmek hem de kendimize verdiğimiz zararı fark ederek değişmemiz en doğrusudur.
Benim farkında olmadığım Olumsuz bir durum varsa sadece onun için değil kendim için de değişmeye çalışırım. En azından denenebilir bence bir zararı yok.
Ne kadar zorlansamda Değişirim diyordum. Yavaştan başlamıştım bile. O ise terk etti.
Ama unuttuğum şeyi hatırladım, ne yaparsanız yapın kimseye yaranamazsınız. Bu nedenle bir daha kimse için kendi doğrularımdan vazgeçmem, ben nasıl istiyorsam öyle olurum.
Insanlar değişmez, davranışlarını değiştirirler.
Ve evet karşınızdaki insanın buna değeceğini düşünüyorsanız kimi davranışlarınızı törpülemek ya da değiştirmek isteyebilirsiniz, normal bu.
Fakat komple başka birine dönüşüyorsanız bu büyük bir karakter sorunu.
Ben kendim için değişmek istiyorum ama beceremiyorum. insanın kendini iyileştirmeye çabalaması uzun ve depresif geçen bir süreç. Bence insanın bir başkası için zorunlu olarak değişmesi diye bir durum olamaz tamamen uydurma ve kandırmaca.
sevgi diye adlandırılan duygu, zaten insan kimyasını değiştirdiğinden, değişim zaten kaçınılmazdır. örneğin:
karşılıksız olanya da karşılığının olup olmadığı anlaşılamayan sevgi, en naif ve sakin insanı bile stresli, gergin birisi haline getirebilir.
çok gergin bir insanın ise karşılıklı adanmışlıkla içerisinde bulunduğu sevgi, o insanı birkaç yılda yumuşacık pamuk gibi bir hale sokabilir. burada en önemli nokta, değişimden kastın ne olup olmadığıdır.
sevdiğiniz insan için değişmezsiniz. en fazla gelişirsiniz. onları rahatsız eden yanlarınızı törpülersiniz. ama birinin huyu asla değişmez. mayası o dur çünkü. bir ağaç istediği kadar yeşerip meyve versin onun hammaddesi odundur.
Değişmekten ziyade dönüşürsünüz. yeni bir kimlik inşası, bir sıfattır bence bu. Kendinimizi tanımlarken etnik kökenimiz, mesleğimiz, ebeveyn olup olmamamız nasıl birer kimlikse sevgili olmak da bir kimliktir. Bu yüzden bir insan arkadaş olarak çok eğlenceli kafa dengi gelebilirken o insanın sevgilisine olan tutumuna şaşırabiliyoruz zaten. Şimdi gelelim kimlik inşasına. Bu dönüşüm karşımızdaki kişiyle olan deneyimlerimize bağlı olarak ortak yaşanır bence. O kişiyi vazgeçilmez kılan da bu süreçte dönüştüğümüz kişiyi bir tek onda bulabiliyor olmamız. Yani insan dönüp dolaşıp kendini bu kadar sevebilir mi pes. Zaten derimizi kazısak direkt altından olabildiğine bencillik çıkar. Neyse bencilliği kötülemiyorum hayatta kalma stratejisi sonuçta.
işin özü seve seve dönüşürüm. Ortak bir paylaşım alanı yaratıp sadece ikimizin anlayabileceği bir söylem şekli geliştirir olabildiğince ortak aktivite alanı yaratırım. Sonrası sonsuza kadar mutlu mesut yaşamışlar zaten biliyorsunuzsdd.
Sevdiğim insan beni seviyorsa zaten değişmem ı istemez çünkü o bni seviyor kendi kalıbına soktuğu insanı degil. Ha illa da baştan aşağı degis diyorsa o seni değil kafasındaki ni seviyordur. Hata n vardır kötü alışkanlıkların vardır degis der degisirsin ama başka kalıba sokmak ayrı bir şey. Kısacası genel olarak değişmeyin. Sizi öyle seveni bulun.
