Siz söylemezseniz başkası söyler. Peh, umurlarındaydı zaten. Siz siz olun utanmadan, korkmadan söyleyin, sonra söyleseydim neler olurdu diye daha beter olacaksınız, en azından net cevap almış olursunuz.
sevdiğini söyleyememek bence artık çocukluğa giriyor. Çünkü birisini sevmek ve bunu söylemek güzel bir şeydir ve bu karşılıklı ise daha da güzel bir hal alır. Ne zaman öleceğimizi bilmeden yaşıyorsak neden sevdiğimizi söylemek için bu kadar düşünürüz ki.
Biri vardı. Ruhunun derinliklerinde, bu dünyada kimsenin, kimseyi onun kadar sessizce sevdiğine inanmıyordu. Ama bu böyle olamazdı. insan çok geç olmadan aşkını söylemelidir. Yoksa ömür boyu pişmanlık duyar, yaşanabilecek şeyler yaşanmazdı, mutlu olmazdı, sevdiği olmasaydı hep eksik olurdu.
Beni sevmeyeni sevmeye yeltenmediğim için sevdiğimin de benim onu sevmeden önce beni sevmeye başladığını ele alırsak; sevdiğimi söylemem seyirciye pek sürpriz olmayacaktır.
Teşekkürler.
alıntı:
bazen sadece yasaktır söylemek. onun yerine özledim sohbetini dersin, çayın var mı? dersin, rüyamda gördüm dün gece, çok endişelendim iyi misin? dersin. dersin bir şeyler ama onu diyemezsin.
