Özgüven problemiyse çözümü kolaydır. Ama yeni biriyle iliskiye baslayip eski şeyleri yasayacagin endisesiyle soyleyemiyorsa insan durum işte o zaman boka sarıyo.
Söyleyemedim. Başkasını seviyordu çünkü. Bana onu anlatışını dinledim. Konuştuklarını okudum, ona hitaplarını duydum, resimlerini gördüm... Söyleyemezdim. Benim olmayan bir kalbe tutulmuşken söyleseydim ne faydası olacaktı ki?
Sonra öğrendi. Bir şekilde... O kız onu bıraktığında heyecanla bana geldi ama sevemeyeceğine o kadar emin ki herkes. O kızı başka sevdi ve bana yer kalmadı kalbinde.
Söyleyemezsin lan işte..Zamanında kadının biri öyle bi ağzına sıçmıştır ki,ilişkiye olan inancını o derece yitirmişsindir ki,hayat seni o kadar kaşarlaştırmıştır ki söyleyemezsin..yıllarca kadınlarla fiziksellikten öteye geçmemiş bi insanın bi insana sevdiğini söylemesi inanılmaz bi tabu halini alır..hayatına harika bi kadın girse bile,ondan delicesine hoşlansan,onu sevsen de o ağzının içine baktığında,senle öpüştüğünde,senle yattığında sana kendini değersiz hissettiği için isyan edip yalvaran gözlerle baksa da söyleyemezsin o sözleri,o kadını kaybetme pahasına yalandan ukala tavırlara,ben bağlanmam triplerine devam edersin..için içini yer,kadın kaçar gider senden,nolur beni bidaha çağırma der,her çağırdığında dayanamam gelirim der,ama istemiyorum gelmeyi der,tatlı tatlı terkeder seni..sen onu deli gibi özlesen de aramazsın,çağırmazsın,için içini yese de o romantik sözleri söyleyemezsin,kaşarlanmışsın çünkü..kadın seni avucunun içinde hissederse bütün olayının biteceğini düşünürsün,insan gibi bi ilişki yaşamamışsın çünkü yıllardır,kadınların ciddi ilişkiye başladıklarında geçmişinde hiç bahsetmediği erkek sensindir,her kadın için bir anlık heves,bi hatasındır,bunun olması aptal bi şekilde hoşuna gitmiştir,böyle devam etmişsindir,..özgüven eksikliğiyle alakası yoktur aslında,daha da kötüsü, kendin olamamak,içinden geldiği gibi davranamamaktır sebep..duygularını neden söyleyemez ki lan bi insan,karşılık bulacağını bile bile neden söylemez? Söylemezse kadını kaybedeceğini bile bile neden söylemez..kendimden tiksiniyorum be sözlük
Genelde bu durumu yaşayanlar hayır cevabını almaktan korkuyordur.
Ama ben ilginç bir şekilde evet demesinden korkuyorum.
Zaten hafiften mazoşist bir insanım. Zaten hayır der diye düşünüyorum. Yani hayır derse açarım müslüm babayı içerim. Ömür boyunca dertten başka ne çektik ki zaten.
Ama ya evet derse. Ben biraz hatta baya tuhaf bir insanım. Sosyal hayatım yok. Arkadaşlık bağım yok.
Ya evet derse. Sonra ne olacak. Onu nasıl mutlu edicem?
Vel hasıl ben susarım. içimde yaşarım onun sevgisini. Uzaktan sevmekte güzel be.
Belki ileride çok pişman olucam ama olsun. Açarım müslüm baba, içerim.
gel evladım hele otur, bir soluklan, bir de sigara yak...
tamam mısın?
şimdi siktir git buradan! uzaktan sevmek güzel filan değil çünkü. bunu söyleyen çaresizliğini kabullenmiş demektir. uzaktan seveceksen kendini kandırmayacaksın. en çok sen sevsen de kabulleneceğin çaresizlik yada senin kendine olan güvensizliğinin yavşakça bahaneleri değil, bekledikçe zamanın dişlilerinin arasında sıkışacak olman olmalı!
uzaktan seveni kimse görmez. git yanına sok gözüne gözüne, sevgini tabi ki lan.
diyor ya hani; kır zincirlerini proleterya! kır zincirlerini! zincirlerinden başka kaybedecek neyin var ki?
Böğrüme öküz oturdu şu an, anlatmayın böyle şeyler arkadaşlar.
Olur öyle şeyler. Şartlar elverişli olmaz, sevdiği biri vardır, utanılır, sıkılınır. Herkes pat diye söyleyecek diye bir kaide yok. Söyleyemeyen söyleyemez. Bunun özgüvensizlikle alakası olduğu düşünülebilir ama siz boşverin onları. Bazı şeyler dışa vurulmaz.
insanoğluna dair anlam veremediğim şeylerden yalnızca biri. bir insan bir insanı sevdiğini söylemeye neden utanır ki? yeri geldiğinde iflah olmaz bir katile dönüşebilen insan nasıl olur da bu kadar güzel bir hissi söylemekten çekinir? evrenin yaratılışına belki bir gün aklım erebilir ama buna ermeyeceği kesin.
Sosyal yeterlilikler önemli. Yani duygularını ne kadar iyi ya da ne kadar kötü ifade edebildiğimiz. Kültürler bu konuda en büyük etken. Her ülkenin kültürü bir değil. Bizim insanımızda da duygularını açık açık belli edebilme huyu pek yok. Özellikle erkeklerimizde. Eski jenerasyon baba figürü açık açık sevgisini belli etmiyor genelde mesela. Fakat bunu etmek, edebilmek önemli çünkü yavru kuş yuvadan gördüğünü yapar. Sevginin açık açık belli edilmediği ailelerde büyüyen bireyler de ileride bu şekilde sevgilerini açık açık belli edemiyor, dile getiremiyor. Çünkü öyle görmemiş.
