yerde yatarken kafası acımasın diye elini kafasının altına çaktırmadan koymak,
yolda omzunda uyuyakaldığında otobüsten içeri yansıyan güneş gözüne değmesin diye elini havada tutmak,
sırf gülsün diye şebeklikler yapmak,
birlikte yapabilmek için sevdiği hobiyi öğrenmeye çalışmak,
onu uyurken izlemek,
sırf kalkarken rahatsız olmasın diye üstünü değiştirmeden sarılarak uyumak,
yılda 25 gün olan iş tatilini bile onunla harcamak için planlar yapmak,
yemek zevklerini bilip ona göre siparişi önce vererek,
ve ona kendi bebeğinmiş gibi bakarak...
seni seviyorum denmese de olur, bakışlardan anlaşıldığı sürece..
Hissettiğiniz ve duygunuzdan emin olduğunuz anda söylenmesi gerekendir.
Güçlü ve hayatla barışık her insan, bunu kompleks etmeden, kıvranmadan, lafı dönüp dolaştırmadan söyler.
Karşılık alır ya da almaz, önemli olan o an hissettikleridir.
içi boşaltılmadan, samimi olarak korunması gereken, dünyanın en hoş ve masum cümlesidir.
keskin sirke küpüne zarar. öyle derler eskiler, hatırlatır bunu sana yeniler. sevdiğini söylediğin an bu gerçeği için için yaşarsın. bırak söylemeyi bunu hissettirdiğin zaman bile sana cüzzamlı gözüyle bakmaya başlar. senden kaçar, eskisi gibi konuşmaz, gülmez, aramaz, sormaz. her şeyin yeniden başlayacağını düşündüğün zamanların aslında her şeyin bitişine işaret olduğunu anlamak, yeni yıkılmış gecekondu mahallelerindeki ıssızlık ve hüzün kadar ürkütücüdür. daha dün bu saatlerde senden mutlusu yokken ve her şey şeker pancarının kökü kadar tatlıyken bugün ve bundan sonra artık yalnız başına yıkıntıların üzerinde geçer zaman. mühürlenir duyguların. ''belki de zamansız açtım duygularımı'' diye de kendini suçlayıp onu aklamak ister yüreğin. ama üç gün sürer, direnemezsin bu haksız yenilgiye. yüce makama havale edersin.
