sevdiğinden seni sevmeyeceğini bildiğin için uzak durmaya çalışmaktır. Ama Kaan Murat Yanık 'ın dediği gibi Bir fizik kanuna göre seni kuvvetle çeken bir şeyden uzaklaşmaya çalışırsan Etrafında dönmeye başlarsın. Yani çaban nafile.
bir gece nihayet sevdiğini söylersin, karşı tarafta bir karşılığı yoktur. onun hayatından çıkacağına dair kendine binlerce söz verir, ant içersin. fakat zaafın olan tek kişidir o, her an çağırdığında sen daha düşünmeden ayakların ona gider. onun seni reddettiği gibi sen onu en ufak istekte bile reddedemezsin, yok o lügatta ona hayır demek. lanet olsun. gurur denen şey çoktan gömülmüş.
düne kadar "tamam oğlum, çok iyisin sen süpersin, bak unutuyorsun, adamsın be adam, yok öyle aradığında gitmek, onla konuşmak etmek, hayır diyeceksin oğlum boru mu, böyle olmak zorunda her şey" diye kendini motive ederken, bir sabah bir mesaj gelir.
- akşama müsait misin görüşelim ?
müsait değilsen bile aptal gibi "evet müsaitim, tamam orada görüşürüz" dersin hemen.
gider görüşürsün, o karşında yine durur tüm zarafetiyle, sen daha çok erirsin, tükenirsin, bitersin.
sahi nasıl uzaklaşılıyor sevilen kişiden? tek çare bu şehirden siktir olup gitmek mi ?
