önemli olmaması lazım bunun.
karşılık görmek için sevmek samimiyetsizliktir. sen birisini seviyorsun diye onun da seni sevmesi gerekmez. sen sev, tüm yüreğinle sev, emin ol kazançlı sen çıkarsın.
sevene öyle gelir bu durum. karşıdakinin ya daha az sevdiğini ya da sevmediğini düşünür. aşkın olmazsa olmazlarıdır bu. ne demişler ''hep biri daha fazla sever'' kafa karıştırması ve bu gibi korkulara sürüklüyor olması çok normal. diyelim ki sevmiyor! e ne olacak!!! sevmekten vaz mı geçeceksin. gerçek olan sevmek değil midir? becerebiliyorsan sevmeyi ne mutlu sana. zira zordur sevmek.
6 sene bahsi geçen şahısın okul numarasının sahip olunan tüm hesapların şifrelerine koymaktır. Hayır vazgeçersin unutursun da 100 tane şifreyi nası değiştirecenn. Çocukluk iştee.
Buruk gülümsemelere sebep olandır, kafanın hep dolu olmasını sağlar. Sürekli bir ikilem ve memnuniyetsizliğe sebep olur. Bu ayrıldıktan sonrada devam eder bazen arkadaşlık ilişkilerinde bile görülebilir.
insanın kafasını karıştırır, "belki benle oyalanıyor, tehlikeye atamam kendimi" dedirtir ve guzelim ilişkiden insan geri döner bazen. Bazen de tam tersi, "ben seviyorum o neden sevmesin" dersiniz, pabucunuzu dama atar, tek kullanımlık kağıt tabak gibi işini bitirir ve sizi hayatından siler. Sevmek zor, buldunuz mu bırakmamak lazım. Tabi önce bulmak lazım... Kolay gelsin.
Kotu bir durumdur, en istenilmiycek durumdur. Ama sevilsen, bu sefer kesin sen sevemezsin. Adalet bunun neresinde? Sevmek guzeldir ama platonikse cokda acidir bu bir gercek. Ya cok seversin o duygularla avunursun, beklentisiz bir sekilde belki oda bir gun sever diye, yada o duygulari gomer yol alirsin, sevilmeyi tercih ederek ama sevemedikten sonra sevilmek de bir baskasina aci vermektir. Yani asagi tukursen sakal yukari tukursen biyik, orta yolu yokmu bunun? Sanirim, tercihim yine sevmek.
