Üzdüğün için üzülmektir, sevmediğini kırınca için acımaz haketti dersin ama sevdiğini kırmak -haklı bile olsan- içini acıtır. Ona Sımsıkı sarılmak; huzursuzluk veren konuyu konuşmak, karşı tarafı dinlemek, kendi takıldığın noktayı anlatmak tatsızlığı çözüme ulaştırabilir.
O sizi sevmiyorsa hemen unutabilir fakat sizin aklinizi surekli kurcalamaya devam eder bu olay. Sonra da ozur dilemek istediginizde onun icin bir onemi kalmamistir. Bazen her sey gercekten olmasi gerektigi gibi olmustur.
aniden gelen sinir sonrasında yaşanan ve pişmanlık yaratan durumdur. sevdiğimiz insanlarla olan iletişimlerimizde daha dikkatli olmalıyız. sakinleşince fikirlerimiz değişiyor ve haksızlık yaptığımızı anlıyoruz. vicdan azabı çekiyoruz sonra. işin diğer yanı sevdiğimiz kişinin kalbini kırınca, gönlünü alma meselesi oluyor. beni affedebilecek mi diye düşünüyoruz. çok sevdiğim insanın kalbini kırmışımdır. sonra tekrar o kalbi kazanmak gerçekten kolay olmuyor. bu yüzden daha dikkatli davranıyorum artık.
