yağsın, bu güzeldir, gökyüzü de ağlıyormuş. sevdiğin birisini kaybettiğin gün güneş çıkarsa bir de mahalledeki herkes aynı anda aşik olduğunda biraz düşündürüyordur. yukarıda belki pek sevilmiyorsun.
evrenin seninle işbirliği yaptığını gösterir, kocaman dünyanın seni sevdiğini...
damlalar ben buradayım diyerek, içinin yalnızlığını okşar..
gözyaşlarına eşlik eder acını yıkar, arındırır...
zamanla acın azalır gzellikler kalır ..
o zaman, yağmuru pencereden izlersin..
hatırlar, selam edersin..
hep böyle olmaz..ancak seninle birlikte tüm doğanın da ağlaması sana güç verir onun ardından ağlanası bir insan olduğuna daha da inanadırırsın kendini..
ölümün nasıl bir yitiriş olduğunu anlatan güzel sözlerden biridir. sevenlerinin içine yağmurlar yağar, havada meltem olsa da... dünya asla eskisi gibi olmayacaktır.
edit: asıl başlık "sevdiğin birini kaybettiğin her gün yağmur yağar." idi.
