elinizde hayata tutunmak adına tek bir dal bile kalmadığına dair kanıttır.
sevdiği birini hayatından çıkarması insanın, öyle yirmi dörtten on üçü çıkarmak gibi matematiksel bir işlem değildir. terkedince sevgili kitabın arasına gömülmüş kurugülleri çıkarmak da değildir.
hem ruhu hem de bedeni çıkarmaktır, zordur, silkeler adamı.
bahsedilen insan bir sevgili olabilr, hayatı paylaşatığın eşin olabilir, uzun seneler ekmek paylaştığın arkadaşın, dostun olabilir, kardeşin ya da akraban olabilir. en önemlisi bir emanet olabilir ki bu en zorudur herhalde. size emanet edilmiş bir insanı, sizin hayatınızı hiçe sayıp kurallarınızı çiğnediği için hayatınızdan çıkarmanız gerektiğini gizliden istemesi gibidir. diretirsiniz onca, bir daha şans verirsiniz nafile. yol yakınken ve birileri daha fazla acı çekmeden bitirilmesi en güzel olanıdır. bir süre kıvrandıktan sonra kalp ve beyin ağrılarıyla geçer artık.
seni hayata bağlayan damarların önemli bir bölümünü kesip atmaktır. bazen sevdiğin insana daha fazla zarar vermemek için yaparsın bunu. en azından öyle olduğunu düşünerek kendini avutursun. kimi zaman da bir sebep bulamadan yapmak istersin. bir çocuk şımarıklığı içinde istemiyorum dersin. aradan geçen zaman içindeki boşluğu doldurma gayretiyle geçer. akıntıya kürek çekmek misali.
hayatın katlanılmak zorunda olunan acı bir gerçeğidir.
şurası kesindir ki, hayatınıza giren her kimse sonsuza kadar kalacak diye bir kural yok. hani adamla tanıştın tamam hayat boyu muhabbetiniz olacak, yok böyle bir şey.
olmadığından da arada bir temizlik yapmak gereklidir. şarttır.
zaten çoğunlukla size gerek kalmadan kendileri çıkıp gidiyorlar..
Kendisine verilen değeri anlamamış kişiler için başvurulan son çare. Hayatımızdan çıkarmak kolay olsada asıl mesele beyimizden çıkarabilmekte, bazen aynada kendimize bakarken, kaldırımda yürüyen insan selini izlerken, arkadaşınla en koyu sohbetin içindeyken, sanırım en çok da kendimizi yalnız hissetiğimiz gecelerde karşımıza dikilir bu insanlar.
işte o zaman içimizdeki sevginin bizi ne kadar çok yaraladığını, neleri alıp götürdüğünü geriye kalanın sadece bir boşluktan ibaret olduğunu anlarız. Durup kendimize acır geçip giden bu insanlar, hikayeler için ağlarız. Keşke deriz yüzlerce. Keşke başka türlü olsaydı.
kişi sizi hayatından çıkardıysa sizin toparlanmanız biraz uzun sürer ama ölümcül bir şey değil ya bu... çıkartmak çıkmak kadar zor olmuyor. o yüzden birini çıkaracaksanız ona dair herşeyi silin.
eğer gerekiyorsa yapılan ancak geride de hep bir eksiklik hissi bırakan eylem. özellikle çok sevilen biriyse hayatından çıkarılan kişi, asla unutulmaz.
sevdiğin birinden kasıt sevgilinse eğer sana bütün benliğimi ortaya koyarım ki sözlük yoktur onu hayatından çıkarmak. hayatından çıkarmak yoktur derken evet belki görüşmezsin onla görmezsin yüzünü, tutamazsın elini, dudağın düşmez özlemden yorulduğunda onun dudağına...ama vardır ulaaaan hayalleri! birlikte gezdiğiniz yerleri, aldığın ilk hediyeyi, mutluyken gözlerinde oluşan o parıltıyı, sevindiğinde çocuksu masum gülüşünü, heyecanlandığında yaptığı o zıpır tavırları, kapışıp bağırdığında ona o sitemkâr ifadesini unutamazsın. hayatından çıkarmakmış pehhhh.... gerçekten seviyorsan en büyük silahın gururun bile onu uzaklaştıracak güce sahip değildir düşüncelerinden. evet gurur yapar ayrılırsın yanında olmaz ama aklındadır aklında içkinin her yudumunda, her yalnız kaldığında. lanet edersin s.ktirsin gitsin dersin, güçlüyüm ulan dersin aynalara kimi günler. kalırsın yalnız dalarsın eskiye dolar o gözler dolar be kardeşim.
ona ait eşyaları ve ortak olduğunuz arkadaşları ortadan kaldırabilirsiniz ama sizin bir parçanız olmuş her sabah ondan hiç haber almadığınız halde onunla uyanıyorsanız bu biraz zordur. gerçekten hayatından çıkarabiliyorsan sevmemişsinizdir...
(bkz: (#6081361))
