saplantılı manyağın tekidir. çok büyük ihtimalle beklediği kişi buna değmez. değecek olsaydı uzak kalmayı göze alamazdı.
"ben seni bir ömür beklerim ühühühü" ağlaklığına dayanamıyorum. gerçekten yapış yapış ve iğrenç. 18 yaş üstü insanlarsanız ve birbirinizi seviyorsanız önünüzde engel yok demektir. şahsen birini gerçekten seviyorsam ve o bana evlenme teklif etmişse kabul ederim, ailem de kabul etmek durumunda kalır. çünkü kime ne benim özel hayatımdan?
bahaneler ve mesafeler sevmeyenler içindir. ha iş güç sahibi olmayı bekliyorsanız ancak onu haklı bulabilirim. işsiz güçsüz evlilik olmaz. gerçekçi olmak gerek.
Tercih insanın kendi elinde. Kimse kimseyi zorla beklemez. Hatta sevdiğin kişi bile bazen sana söyler, beni boşuna bekleme diye. Sen yine de beklersin. 5-6 yıl bekleyip kavuşanları biliyorum. Hatta 10 yıl bile bekleyip evlenenler var etrafımda.
Fakat herkesin yapabileceği bir şey değil. Zaten bu herkese lazım da değil. Beklemek herkese göre değil. Sabır acıdır. Can acıtır. Yürek kanatır. Sonuçta her bekleyen mutlu sona kavuşamayabilir de. Hüsran da yaşanabilir. O yüzden göze alan beklesin. Göze Alamayan beklemesin boşuna.
Sabrın sonu selamettir. Allah sabredenlerle beraberdir. Baştan konuştuğun anlaştığın sözleştiğin Sabrettiğin ve beklediğin halde senden kaynaklanmayan bir nedenle karşı taraf sana yanlış yaptıysa, hainlik ettiyse eğer, üzülme kederlenme kahretme yıkılma. Sal allaha. allah büyüktür. sana daha iyisini daha güzelini daha hayırlısını verir merak etme cenabı hakkın hazinesi bitmez ve tükenmez. Sen yeter ki dik dur eğilme kendini bozma. Bittiyse ardına dönüp bakma.
Hayat boşlukları kabul etmez. Gelmeyenin yerine gelen, sevmeyenin yerine seven bulunur...
Yiğit olan yarsız olmaz...
Zorla da güzellik olmaz...
Hayatta herşey nasiptir...
Seni hak eden senindir...
Bırak hak eden kazansın...
Hak ettiğini yaşarsın...
Seni kaybeden ağlasın....
Yitip giden, alışılan birçok şey gibi duygular da sönüyor yıllar geçtikçe. Bir tek anılar akla geldiğinde karıştırılıyor sönmeye yüz tutmuş ateşin enkazı ve belki birkaç kıvılcım çıkıyor. Yalnızca o kadar. Bir süreden sonra tamamen küller kalıyor geriye. Enkazı yeniden karıştırmak istendiğinde küllerden başka bir şey bulunamıyor.
Ya beklenemiyor sevilen yıllarca ya da bende öyle bir özellik yok. Bekleyecek kadar sevemiyor da olabilirim insanları.
Bir zamanlar ben sandığım ama ben olmayandır.
Belki bencilliğimden, belki de sevememezliğimden.
