aşkından yanıp tutuşan çılgın kızdır. aşkı için kolunu kaybetmeyi bile göze almıştır. ayrıca gençken yaşadığımdır. semtimden bir kız sırf ben kolu kırık kızlara imza atıyorum diye kolunu kırmış ve kapıma gelmiştir. cool adam koluna imza atsın diye kolunu kıran bu cici kıza altın kalemimle öyle fiyakalı bir imza çekmiştim ki diğer kolunu da kırası gelmişti. yakışıklılık ve zenginliğin aynı bünye altında olması zor be azizim, bugün kolunu kırarlar, yarın tabutuma adını çaksın diye intihar ederler, garip.
+ cool bak bugün de kafamı kırdım 3 imza isterim.
- ama aysel her gün bi yerini kırıyorsun!
+ yarın da çanağı kırayım diyorum (huhu)
- kırmana gerek yok yahu, gel şöyle.
bunu yapan kesinlik ile şunu yapmamıştır. direk bunu yapmıştır. (bkz: sevdiği alçısına imza atsın diye kolunu kıran kız) kırılan kola atılan imza mı? hiç sanmıyorum. asıl düşüncelerin, şu ünlü imzası olayıdır. lakin bu hikayede ki tek ünlü, atılan imzanın ''o'' sudur. düz, yuvarlak, dar, geniş, kalın, ince gibi sınıflandırmalara tâbi tutulan harflerden yanlızca biri olan ''o'' ve buradaki o başka bir o'dur.
