ramazan pidesi'dir. çocukluğumdan beri annemin nefesini kontrol ederdim, korkup uyandirdigim da cok olmustur ama belki de artık hafif horlamaya başladığından korkmuyorum, ortanca kardeşim de gürültülu uyur onda da sorun yok, babamda da... ama bir en kucuk kardeşim var ki, başında beklediğim nefes kontrol nobetlerini saymadim, sayamam. allah hepsine uzun ömür versin...
benim o. küçükken kontrol ederdim annemin nefesini. paronayaklıktan ziyade zevktir bu. aynı havayı soluyor olmanın huzurudur. aynı çocuk yolun kenarından da yürütmezdi annesini. neyse onu çok şey etmeyelim.
duygularını fazla gösteremeyen yazar. geceleri yatmadan gece kalktığında minik kardeşinin ve ev ahalisinin üstünü örter. nefeslerini kontrol eder. yaş ilerledikçe koruma içgüdüsünün verdiği bişeydir.
