sevdiği insanda uyku apnesi olabilir, burnunda deviasyon olduğundan uyurken ara ara nefessiz kalıyor olabilir. Hemen manyak damgası vurmayınız kendisine.
oğlum doğmadan önce bunu yapmayacağım dediğim ama o geldikten sonra her gün en az bir kez yaptığım eylem oldu bu kontroller. Bilen bilir bebekler hızlı ama çok sessiz nefes alırlar burunları tıkalı değilse. o minicik göğüsün inip kalkması da zor görünür gözle. hele ilk günlerde...
o dönemde beklerdim oğlumun başında, nefesini dinlerdim eğer duyamazsam nefesini bir şekilde, el kadar bebe hareket edene kadar sağını solunu çekiştirirdim çocuğun!!
elden bir şey gelmiyor, insan kendini tutamıyor...
Benim yaşadığım olaydır, sürekli annemi kontrol ederim, ve sürekli Allah'tan anneme uzun ömürler vermesini isterim hatta benim ömrümden alıp anneme vermesini isterim.
bütün yaşamımı ele geçiren beni esir alan korkudur. çocukluğum anne ve babamın nefesini dinleyerek geçti, halen de aralıksız bir gece uykusu uyuduğumu hatırlamam. uykudan gözlerim kapanırken bir anda kalkarım nefeslerini dinler öyle yatarım.ama bu da bir çeşit obsesyondur ve kurtulunması gerekir. çünkü nefes dinlemeyen çocuklar anne babalarını sevmiyorlar diyemeyiz değil mi? bu takıntıdır, evhamdır, kurtulunmalıdır.
küçükken çok sessiz uyurmuşum, hatta bazen olduğum yerde uyuyakalmışım. bu yüzden annem her gece beni uyurken kontrol edermiş öldüm mü acaba diye. bir gece, uyuyamadım. uyku hapı içtim*. bir şey olmadı gerçi ama o gece annem sürekli beni uyandırmıştı.
daha bir kaç ay önce başıma gelen olaydır. sabahın onun da telefon gelmişti ablam işyerinde yere düşmüş ve kafasını vurmuştu. apar topar hastaneye gittik bizde. kafasına dikiş atıldı on tane neyse eve geldik. akşam uyurken ister istemez bende kontrol ediyodum ya kötü bir şey olursa diye. insan korkuyor ister istemez.
Duygusal yoksunluk içindeki insandır. Terkedilmekten, yalnız kalmaktan bir daha sevilemeyeceğinden korkar. ( burada çok gerginim ciddi şeyler konuşuyorum )
genelde annesini kontrol eden insandır. yaşlılıkla alakası yoktur, genç bile olsa edersiniz. küçükken de ederdim hala da ederim hatta bazen hissedemem anne anne diye seslenirim.
bir keresinde cevap vermemişti, normalde çok ağır uyumaz. seslendim, kıpırdıyor mu diye baktım. nefesini dinledim, elimi burnuna uzattım yok. hiçbir şey hissetmedim. anne diye çığlık atmışım. korkarak uyandı, gözleri iki saniye içinde kan çanağına döndü. benden daha çok korktu o gece. beni böylesine sevdiği için bir kez daha teşekkür ettim içimden. sarılıp uyuduk sonra.
