bakarsın yüzüne sadece sana "beni anla, bitti" diyen bir çift göz görürsün. inanamazsın önce, konduramazsın. sevmişsindir çok, hiç sevmediğin kadar sevmişsindir. farklıdır o senin için. aşktır adı, aşıksındır. ama o "beni anla" der, "bitti."
ne diyebilirsin ki? söylenecek ne kalmıştır? "hayır bitemez" mi diyeceksin? zaten bitmiş. sen de boş boş bakarsın anlamaya çalışarak. "seviyorum" dersin can havliyle, son bir kez gözlerinde önceleri senin için parlayan o ışığı görebilmek için. sonra daha rahat anlarsın gözlerindeki karanlıktan, karşındaki senin sevdiğin insan değildir. yumuşak kalbine aşık olduğunun kalbi taşlaşmıştır. ama sen elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi şart mı? buna da alışırsın, zaten sen nelere alışmadın ki? devam edersin yoluna... sevdiğinin gözlerindeki karanlık gibi belirsiz gelir sana o yol, ama devam etmekten başka ne yapabilirsin?
