insanı içten içe bitiren durumdur. ulan neden teklif etmedimki dedirtten durumdur. o erkeğin siması beyine kaydedilir. birdaha sevdiceğinizle görülmesi durumunda okuldan hakiki adamlar toplayıp dövdürtülür.
şu koca ömürde en azından bir kez olsun karşılaşılan durumdur. onu yanında bir erkekle görürsünüz. çok samimi görünüyorlar, gülüşüyorlar... siz "bu ne demek" diye düşüne duruken içinizi bir acı sarıyor. derken kız birden yanındaki erkeğe dönüp ağabey deyiveriyor. ohhh! çekiyorsunuz. ağabeyiymiş, sevgilisi değilmiş. ardından yeniden ümit denizi, yeniden içinizi kasıp kavuran sevinç dalgaları...
öncelikle söyleyeyim sevdicek dediğimiz kız öyle sevgili falan değil sadece sevilen ama henüz açılınamayan ve yahut tersleneceğini bilerek konuşmaya korkulan kişidir. ve bu kişiyi, o kendinden bir parçaymış gibi hissedilen kişiyi, başka biriyle konuşurken görmek ölümdür o insan için. sevdiceğin takıldığı erkek ise o insanın gözünde piçtir, ibnedir, yavşaktır.*
(bkz: benim hala umudum var)
