insan sadece sevdiğine kıyamaz zaten. Gerisi yalan, iki yüzlülük, riyakarlık, boş hikaye. insan güzel bulduğunu sever, sevdiğine merhamet eder. Çünkü yaşam anlayışı yemek, içmek, çalışmak, çiftleşmekten ibaret olan insan yani çoğunluk olan insanlar her ne kadar medeni sıfatına bürünselerde vahşidir.
Papağan da can demiş üstteki yazar. Böcekte can değil mi? Evde görünce neden öldürüyorsun? inekte can değil mi? Kesip yemiyor musun? Düşün.
Gözlerini kapatıp onu uyurken hayal ettiğinde, sinir katsayının anlamsız şekilde birden yok olmasıdır. (Not: Kendinizi garipsemeniz olasıdır, sakin olun sadece AŞIKSINIZ. )
kavga edersiniz, haklı olan sizsinizdir. "ben salonda uyuyacağım" der. rahat uyuyamayacağını bildiğiniz için gidip gönlünü almaktır sevdiğine kıyamamak.
cok tehlikeli ama bir o kadar guzel sicak bir duygudur sanki onun basina gelecek seyler sizin caninizi daha cok yakacak gibi olur.hostur her insana nasip olmaz, degerini bilmek gerekir.
sevdiğinin uykusuz kalmasına dayanamamaktır, hatta sabah işe gideceği ve yeterince uyuyamayacağını düşündüğün için içinin ezilmesi, gece ikide en yakın arkadaşını lafa tutuyor diye evden kovmana sebebiyet verebilecek durumdur.
Sen ağlama ben olurum üzülen.
Sevgi dolu bakışından ezilen.
Gözlerinden yağmur gibi süzülen.
Tek bir damla gözyaşına kıyamam.
Her geçen gün sana özlem duyarım.
Ben aşkımı ibadetim sayarım.
Şunu bil ki hayatıma kıyarım.
Tek bir damla gözyaşına kıyamam.
Git diyorsan hayatından giderim.
Buymuş derim alın yazım kaderim.
inan sana bin kez yemin ederim.
Tek bir damla gözyaşına kıyamam.
o üzülmesin diye gecelerce ağlamayı, kalbin sızım sızım sızlamasını göze almaktır, belki o da ağlayacaktır bir süre * ama ileride yaşayacağı mutlak üzüntülerden onu korumaktır, biliyorsunuzdur çünkü ikinizi nasıl bir hayat nasıl bir kavga beklediğini.onu bu kavgaya ortak edip sırtına yükler bindirmek istemezsiniz.ve çeker gidersiniz, bağırır arkanızdan hani seviyordun diye, içiniz yanar, ama gidersiniz.
sözlüğe resim koymak sonucu sevgilinin arayıp ağzına ne gelirse söylemesi. ondan sonra seven kıymaz sevmiyen kıyar edebiyatı yapmaktır.
sevende kıyar, sevmeyende. herkes lafını bilmeli.
***akıllar pazara çıkmış deli gitmiş yine kendi aklını almış.
kıyamayıp, susup, gülümseyip, üstüne bir de "sorun değil, sen üzülme yeter ki" diyerek sarılırsanız hemen inanır, omzunun arka tarafına uzanan yüzün nasıl da buruştuğunu göremez ki..titreyen çeneye karşı galip gelmeyi başarmış bir tebessüm yayılır dudaklara, sarılma faslı son bulurken hemen iliştirilir surata o gülücük. unutulur mu bilinmez, ama doğru, kıyamaz insan sevdiğine..
