yaşarken hayatın bütün saçaklarından asılırcasına, birgün karşınıza bir bıçak gibi bir silah gibi bir makas gibi kesen ellerinizi, yontan yüreğinizi, ne olduğunu bilemediğiniz bir canlı çıkıverir gün arasından. ışın kırıkları saplanır teninize... soğuklar sıcaklar... ne olduğu belli olmayan ama bir o kadar da belli olan karmaşalar ülkesine taşınırsınız. omzunuzda yamalı bir bohça içinde bir kaç parça birşey bile olmadan... kolunuzu kıpırdatmadan...
neyse
bir gün biter rüya. aniden... hiç haber vermeden... bir uykudan nasıl uyanılırsa gerçeğe... nasıl aranırsa yastık altında görülen rüyalar... uyumaya başlamak nasık ki boşsa... derler ki kimileri ölürmüş kara sevdadan. içlerinde büyüyüp büyüyüp sonu oluyormuş sevdikleri.. sevgilileri... bir kelebek defbneder gibi kimi zamanda kendini de aynı yere koyar gibi.. kısa vadeli sevmek... yaşamak gibi hayat gibi ölmek gibi... rüya gibi...
