sessiz çığlık gibi birşeydir, pazar sabahı erkenden kalkarım güneşin doğumunu izleyebilmek için. bir bir yarım saat önceden de ezan sesini hissedebilmek için. duyamamak burkar içimi, sessizlikte şeytanın çığlıkları yansıyordur kulağıma artık.
edit: yokluğa inanan ateistlerin var olan her inanç sisteminin icraatlarından rahatsızlık duymasına karşın bende yokluktan rahatsız oluyorum. ya kardeşim yokluğa inanıyorsun diye varolan her şeyden rahatsız olmak zorunda değilsin.
kapatın ulan sessizliği, şeytanın ciritlerini duymak istemiyorum.
