biçimsizliğin şeklidir. bir yanıyla tüm biçimlere, siretlere- suret'e değil- bürünmüş bir yersizliktir... Olmayan harflerle, olmayan cümleler kurma sanatıdır. Mektuptur...
"Varolma hali olarak seçtim sessizliği. Duyulmasın istedim yürüdüğüm yolun nereye gittiği; dahası nereden geldiğim! Sahi sen nereden geldin? Zamanı sormuyorum. Çünkü ölçmekten vazgeçtim. Çünkü zamanı ölçmeye çalıştıkça hayatı bir ölçü birimine indirgediğimi fark ettim. Sabahsa kalkmalı, öğlense bir yerlerde olmalı, akşamsa yorulmalı... Zaman sanki alışkanlıklarımızı anımsama halimiz gibime geliyor. Boşver bunları, sen neler yapmıyorsun? Nerelere gitmiyorsun? En son hangi düşü kurdun? Hâlâ satırların altını çizip, kitap köşelerine not alıyor musun? Uzun uzun anlat bana... Zira bu aralar hiçbir şey sesime gölgen kadar yakışmıyor"
"Görülmeyen her şeyin biçimini almış gibi hissediyorum kendimi; hakkında pek çok fikir üretilen, herkesçe bir tasvire sokulan "bilinmez" olan her şey gibi hissediyorum kendimi. Belki de tüm görme biçimlerini inkâr edişimindendir bu durum, bu ceza ve bu lanet... Biliyorsun, hiçbir yere üye olamıyorum, hiçbir yere ait değilim. Sanki yaşamı inkâr ediyorum... Peki sen kimin inkârısın?"
