kredi yurtlar kurumunda kalan öğrencinin yaşadığı özlemdir. öyle ki eve dönülünce kapılar sımsıkı kapatılıp, evin en sesiz yerine kaçmak suretiyle kafa dinlenir.
tepemden inen uçaklar... benzini bol olsa gerek, gerekli, gereksiz gaza basan ayaklar. üst katta ki sevgi ablanın bitmeyen topuklu terlik tıkırtısı, odada ki ışıkların inceden çıkardığı, sızıntı gibi bir ses... hepsine ve herşeye susun diye bağırmak istiyorum... derinden, en derininden bir sessizlik.. sukut kelimesi dalga dalga yayılsa bütün evrene. karınca dahi yürümese. duyduklarımdan sebbep duymadıklarım, düşünemediklerim gelse kulağıma, aklıma. sessizlikle sirkelenen beynimden, gereksiz, yoran, tüketen ne varsa beni atsam camdan, kapıdan dışarıya. bir sigara yaksam. çakmağın sesi dahi fazla gelse, devleşse kulaklarımda. çektiğim nefesi duysam hissetmekten öte ve bıraktığım dumanın ahengini bir musiki kıvamında dinlesem. gök kapaklarım ağırlaşsa ve her kirpiğim ayrı hikaye anlatsa bana. saçlarım bu güne kadar onlara dokunanlardan bahsetse, en çok da annemizi ozluyoruz dese. gülümsesem. dişlerim parlasa ve onlara değen ışığın bıraktığı sesi duysam."dın" etse kulaklarımdan öte ruhumda.aynalarda akseden her görüntü başka dillerden, başka dünyalardan masallar anlatsa.. sessiz olsa herşey.. fazla olan herşey sussa.. ben de sussam aslında.. benden öte bir şeyler konuşsa.
o hep susar, sadece susar, siklemez. konuşmasını özlersiniz. o konuştuğu zaman derin bir sessizlik kaplar her yanı. sadece onun sesini dinlersiniz, enstrümantal bir müzik gibi, neyzen'in ney'i gibi..
uzun yıllar tek başına yaşayıp, daha sonra kısa bir süreliğine ailesinin yanına dönen bünyenin çektiği özlem de olur bu. babanın izlediği televizyonun sesi, annenin çalıştırdığı elektrikli süpürgenin sesi, kardeşin dinlediği müziklerin sesi. insan tüm bunların içinde bir gürültü arar, sessizliğin gürültüsü. kulaklarını adeta patlatacak kadar sessiz. *
şehir hayatının getirdiklerindendir. trafik gürültüsü, hiç bitmeyen inşaatların gürültüsü, televizyonlar, çalan telefonlar, kavgalar, reklamlar, anonslar... senle alakalı ve tamamen senden bağımsız seslerin kulağına akın etmesi... farkındalığı uzaklaştıran, yabancılaşmayı artıran gürültüler karşısında iç sesini, benliğini duyamama, kaybolma ve bu nedenle sessizliğe ihtiyaç duyma durumudur. kendine çekilir insan sessizlikte, kendini dinler ve farkedip, anlar.
sessizliğin değeri ona ulaşıldığı zaman çok daha net anlaşılır. şehir hayatında sürekli vaar olan bir dip ses bizi sağır edendir aslında.
