Keşke her şey durulsa, tüm belirsizlikler netleşse. Bir süre sessizlik olsa. insanlar teşekkür etmekten, sevgisini belli etmekten, hatasını kabul etmekten ve özür dilemekten bu kadar korkmasa. Birbirini kıranlar tüm kötü izleri sevgiyle silebilse. Çok isterdim bunu.
Vücudunun gölgesi bak yerde gölgemle bir,
Yeni bir nefes gibi sessizlik göğsümdedir.
Sessizlik içerime doluyor yudum yudum.
Sessizlik, ziya osman saba.
dayanması çok güç bir durum. insanlar huzur verdiğinden filan bahsederler fakat işin aslı öyle değildir. sessizlik aşırı derecede rahatsız edici bir olgudur. yer yön kavramı bir anda kaybolmaya başlar.
sessizliğe övgü düzen insanlara baktığımda sesli bir yakarış görmüşümdür hep. bağırmak ve çığlık atmak isterler. sesleri yeterince çıkmadığı için sessizliği kıymet değer bilirler. oysa yanıldıkları nokta şudur: monolog bir veryansın.
aslında uzaktan hoş gelen davulun sesi değil sessizliğin sesidir.
bornova belediyesi şehir tiyatrosunun bu ayki oyunu. Oldukça etkileyiciydi.
gerçekten emek verilmiş, kadını ve kadının dramını gözler önüne seren, çaresizliği anlatan, her hareketi anlam dolu bir oyun olmuş.
dekorlar muhteşem. zaten sürekli değişiyor.
müzikler ara ara uzun gibi gelse de aslında hepsi yerli yerinde.
kostümler desen üzerine düşünülmüş, uğraşılmış.
saç ve makyaj konusunda ise biraz daha abartılabilirmiş diye düşünüyorum.
yine de müthiş bir oyundu. kral, ymma, ve silence gerçekten müthiştiniz...
teşekkürler bornova belediyesi şehir tiyatrosu! izleyin izlettirin efenim...